top of page

Simon Sarman

Songwriter/ P a i n t e r

Ik ben Simon Sarman.
Liedjesschrijver, maker, zoeker naar woorden die blijven hangen.
Ik schrijf al twintig jaar liedjes
nu laat ik ze los,
om ze terug te horen in andermans stem.

Listen to the Songbook

Liedjes die ik schreef in stilte,
nu gezongen door anderen.

De Grens

In iedereen zit een grens,
en die grens schuift sneller dan we toegeven.
Ergens voor moed,
ergens na verantwoordelijkheid.

Er wordt gedaan alsof kracht vanzelf spreekt,
alsof je er gewoon voor kiest
op het moment dat het telt.
Alsof twijfel een luxe is
en geen reflex.

Maar zodra iets echt pijn doet,
zodra het risico niet abstract is,
wordt het verhaal kleiner
en de kring nauwer.

Dan blijkt moraal iets
voor later,
voor als het veilig is.

In iedereen zit een grens,
en die grens heet meestal zelfbehoud.
Dat wordt zelden zo genoemd,
meestal klinkt het netter.

Er is altijd achteraf duidelijkheid.
Dan weten mensen precies
wat juist was geweest.
Tijdens het moment zelf
wordt er gerekend,
gewogen,
weggepoetst.

Niet iedereen maakt een ander veilig
als dat iets kost.
Dat is geen aanklacht,
dat is een constatering.

Wie zegt dat hij het anders zou doen,
heeft het moment
nog niet ontmoet.

In iedereen zit een grens,
en ergens daar
begint het verraad.
Niet groot,
niet spectaculair,
maar precies groot genoeg
om door te lopen.

Misschien is dat waar het schuurt.
Niet in goed of fout,
maar in het ongemak
dat het zo werkt.
Dat principes buigen
zodra ze zwaar worden.

Eerlijk zijn betekent hier
niet mooier maken
dan het is.

In iedereen zit een grens,
en ook het besef
dat die grens er zit.
Geen heldenverhaal,
geen vrijspraak,
alleen mensen
die kiezen
onder druk.

Dit is geen pleidooi.
Ook geen excuus.
Alleen de vaststelling
dat menselijkheid
niet hetzelfde is
als moed.

— Simon Sarman

De Grens

In iedereen zit een grens,
en die grens schuift sneller dan we toegeven.
Ergens voor moed,
ergens na verantwoordelijkheid.

Er wordt gedaan alsof kracht vanzelf spreekt,
alsof je er gewoon voor kiest
op het moment dat het telt.
Alsof twijfel een luxe is
en geen reflex.

Maar zodra iets echt pijn doet,
zodra het risico niet abstract is,
wordt het verhaal kleiner
en de kring nauwer.

Dan blijkt moraal iets
voor later,
voor als het veilig is.

In iedereen zit een grens,
en die grens heet meestal zelfbehoud.
Dat wordt zelden zo genoemd,
meestal klinkt het netter.

Er is altijd achteraf duidelijkheid.
Dan weten mensen precies
wat juist was geweest.
Tijdens het moment zelf
wordt er gerekend,
gewogen,
weggepoetst.

Niet iedereen maakt een ander veilig
als dat iets kost.
Dat is geen aanklacht,
dat is een constatering.

Wie zegt dat hij het anders zou doen,
heeft het moment
nog niet ontmoet.

In iedereen zit een grens,
en ergens daar
begint het verraad.
Niet groot,
niet spectaculair,
maar precies groot genoeg
om door te lopen.

Misschien is dat waar het schuurt.
Niet in goed of fout,
maar in het ongemak
dat het zo werkt.
Dat principes buigen
zodra ze zwaar worden.

Eerlijk zijn betekent hier
niet mooier maken
dan het is.

In iedereen zit een grens,
en ook het besef
dat die grens er zit.
Geen heldenverhaal,
geen vrijspraak,
alleen mensen
die kiezen
onder druk.

Dit is geen pleidooi.
Ook geen excuus.
Alleen de vaststelling
dat menselijkheid
niet hetzelfde is
als moed.

— Simon Sarman

Negen jaar geleden begon iets dat ik nog steeds elke dag probeer te begrijpen, hoe een kind je verandert en je opnieuw leert kijken. In de tekst zit hoe ik haar zie. Ik zie haar als iemand die met een eigen soort zachtheid door de wereld beweegt, die schoonheid vindt in kleine dingen en die mij zonder dat ze het doorheeft, steeds weer leert om stil te staan, te vertrouwen en verder te gaan.✨💫

Jij bent de wind die nieuwe wegen opent,
en ik loop met je mee, jaar na jaar.
Je bent mijn richting, mijn kompas vol zon,
mijn stille kracht, mijn kleine wonder dat nooit verdwijnt.
Alles wat ik ben, straalt in jou door
in het licht dat je vindt, en het licht dat je schijnt.

Soms zie ik je stilstaan bij een vallend blad,
alsof je voelt dat elk einde een begin draagt.
Je hebt een ziel die luistert naar wat niet wordt gezegd,
een hart dat zelfs in schaduw nog floreert en draagt.
Je verzamelt stenen zoals ik herinneringen,
elk met een glans die alleen jij kunt zien.
En ik leer van jou hoe moed eruitziet
klein, echt en soms gewoon even blijven staan misschien.

Want jij bent het water dat blijft stromen,
zelfs als het land even droog is of zwaar.
Jij bent de wind die nieuwe wegen opent,
en ik loop met je mee, jaar na jaar.
Je bent mijn richting, mijn kompas vol zon,
mijn stille kracht, mijn kleine wonder dat nooit verdwijnt.
Alles wat ik ben, straalt in jou door
in het licht dat je vindt en het licht dat je schijnt

En als de wereld te groot wordt,
weet dan is mijn hart jouw haven.
Je hoeft niet te kiezen tussen bergen of zee

ik draag je mee, in elke adem die ik wagen kan.
Jij bent geen deel van mijn leven, want
jij bent het landschap waar ik doorheen reis.

Alles wat ik ben, straalt in jou door
in het licht dat je vindt, en het licht dat je schijnt.

En als jij ooit twijfelt waar je thuis is,
kijk dan naar de plek waar hemel en aarde elkaar raken
daar sta ik.
Altijd.
Jij.
Mijn kind.

— Simon Sarman

Music & lyrics: Simon Sarman
Zang: Timo Vos
Gitaarsolo en gitaar: Kristian Wirtz
Basgitaar, gitaar, synths, drumcomputers: Simon de Groot
Producer: Simon de Groot

#singersongwriter #instapoetry #fatheranddaughter #indiefolk #love

Negen jaar geleden begon iets dat ik nog steeds elke dag probeer te begrijpen, hoe een kind je verandert en je opnieuw leert kijken. In de tekst zit hoe ik haar zie. Ik zie haar als iemand die met een eigen soort zachtheid door de wereld beweegt, die schoonheid vindt in kleine dingen en die mij zonder dat ze het doorheeft, steeds weer leert om stil te staan, te vertrouwen en verder te gaan.✨💫

Jij bent de wind die nieuwe wegen opent,
en ik loop met je mee, jaar na jaar.
Je bent mijn richting, mijn kompas vol zon,
mijn stille kracht, mijn kleine wonder dat nooit verdwijnt.
Alles wat ik ben, straalt in jou door
in het licht dat je vindt, en het licht dat je schijnt.

Soms zie ik je stilstaan bij een vallend blad,
alsof je voelt dat elk einde een begin draagt.
Je hebt een ziel die luistert naar wat niet wordt gezegd,
een hart dat zelfs in schaduw nog floreert en draagt.
Je verzamelt stenen zoals ik herinneringen,
elk met een glans die alleen jij kunt zien.
En ik leer van jou hoe moed eruitziet
klein, echt en soms gewoon even blijven staan misschien.

Want jij bent het water dat blijft stromen,
zelfs als het land even droog is of zwaar.
Jij bent de wind die nieuwe wegen opent,
en ik loop met je mee, jaar na jaar.
Je bent mijn richting, mijn kompas vol zon,
mijn stille kracht, mijn kleine wonder dat nooit verdwijnt.
Alles wat ik ben, straalt in jou door
in het licht dat je vindt en het licht dat je schijnt

En als de wereld te groot wordt,
weet dan is mijn hart jouw haven.
Je hoeft niet te kiezen tussen bergen of zee

ik draag je mee, in elke adem die ik wagen kan.
Jij bent geen deel van mijn leven, want
jij bent het landschap waar ik doorheen reis.

Alles wat ik ben, straalt in jou door
in het licht dat je vindt, en het licht dat je schijnt.

En als jij ooit twijfelt waar je thuis is,
kijk dan naar de plek waar hemel en aarde elkaar raken
daar sta ik.
Altijd.
Jij.
Mijn kind.

— Simon Sarman

Music & lyrics: Simon Sarman
Zang: Timo Vos
Gitaarsolo en gitaar: Kristian Wirtz
Basgitaar, gitaar, synths, drumcomputers: Simon de Groot
Producer: Simon de Groot

#singersongwriter #instapoetry #fatheranddaughter #indiefolk #love

Ik hoor het ritselen van een woord
dat nog niet durft naar buiten toe.
We lopen om dezelfde vragen heen,
ieder draagt zijn eigen onrust nu.
Maar ik heb nooit geloofd
dat mensen vijanden moeten zijn
ik lees de sporen in je stem
en zie het goed dat het in je schuilt, misschien.

Want ik leef niet om te winnen,
ik leef om liefde te beminnen
daar waar het licht blijft vallen, zacht.
En als de wereld roept
dat harder praten zekerheid bracht,
kies ik voor helderheid
voor open hart,
voor menselijkheid.

Ik ken de breekbaarheid van hoop,
hoe die soms wankelt in ons hart.
Hoe wij van pijn een taal maken
die elkaar niet altijd verlicht.
Maar telkens als jij stokt,
zoek ik dat kleine stuk intentie
de plek waar ieder mens begint
met niets dan goed bedoeld proberen.

Want ik leef niet om te winnen,
ik leef om liefde te beminnen
daar waar het licht blijft vallen, zacht.
En als de wereld roept
dat harder praten zekerheid bracht,
kies ik voor helderheid
voor open hart,
voor menselijkheid.

En als wij breken onder dagen
die te zwaar worden om te dragen,
zet ik heel voorzichtig
mijn voeten weer naast die van jou.
Niet om gelijk te krijgen
maar om trouw te blijven
aan wat ons mens maakt
dat we elkaar blijven zien
in plaats van gelijk.

Want ik leef niet om te winnen,
ik leef om liefde te beminnen
daar waar het licht blijft vallen, zacht.
En als de wereld roept
dat harder praten zekerheid bracht,
kies ik voor helderheid
voor open hart,
voor menselijkheid.

Ik leef niet om te winnen,
ik leef om weer te beginnen
bij het punt waar ieder mens
wordt wie hij het liefste mag.
En elke stap die ik zet
is een antwoord op de dag
dat verbinding geen verlangen is,
maar een daad
die zacht en moedig draagt.

Dus laat de strijd maar gaan,
wij kunnen naast elkaar bestaan.
Waar wij ons hart laten landen
en de wereld weer een beetje
liefde vangt.

— Simon Sarman

Music & Lyrics: Simon Sarman
Geproduceerd door: Simon de Groot
Zang: Timo Vos
Gitaarsolo en gitaar: Kristian Wirtz
Basgitaar, gitaar, synth en drumcomputer: Simon de Groot

#liefdebovenstrijd #menselijkheid #openhart #luisterlied #singersongwriter #instapoetry #songbook #simonsarmanproject #instapoetry #musicforthesoul

Ik hoor het ritselen van een woord
dat nog niet durft naar buiten toe.
We lopen om dezelfde vragen heen,
ieder draagt zijn eigen onrust nu.
Maar ik heb nooit geloofd
dat mensen vijanden moeten zijn
ik lees de sporen in je stem
en zie het goed dat het in je schuilt, misschien.

Want ik leef niet om te winnen,
ik leef om liefde te beminnen
daar waar het licht blijft vallen, zacht.
En als de wereld roept
dat harder praten zekerheid bracht,
kies ik voor helderheid
voor open hart,
voor menselijkheid.

Ik ken de breekbaarheid van hoop,
hoe die soms wankelt in ons hart.
Hoe wij van pijn een taal maken
die elkaar niet altijd verlicht.
Maar telkens als jij stokt,
zoek ik dat kleine stuk intentie
de plek waar ieder mens begint
met niets dan goed bedoeld proberen.

Want ik leef niet om te winnen,
ik leef om liefde te beminnen
daar waar het licht blijft vallen, zacht.
En als de wereld roept
dat harder praten zekerheid bracht,
kies ik voor helderheid
voor open hart,
voor menselijkheid.

En als wij breken onder dagen
die te zwaar worden om te dragen,
zet ik heel voorzichtig
mijn voeten weer naast die van jou.
Niet om gelijk te krijgen
maar om trouw te blijven
aan wat ons mens maakt
dat we elkaar blijven zien
in plaats van gelijk.

Want ik leef niet om te winnen,
ik leef om liefde te beminnen
daar waar het licht blijft vallen, zacht.
En als de wereld roept
dat harder praten zekerheid bracht,
kies ik voor helderheid
voor open hart,
voor menselijkheid.

Ik leef niet om te winnen,
ik leef om weer te beginnen
bij het punt waar ieder mens
wordt wie hij het liefste mag.
En elke stap die ik zet
is een antwoord op de dag
dat verbinding geen verlangen is,
maar een daad
die zacht en moedig draagt.

Dus laat de strijd maar gaan,
wij kunnen naast elkaar bestaan.
Waar wij ons hart laten landen
en de wereld weer een beetje
liefde vangt.

— Simon Sarman

Music & Lyrics: Simon Sarman
Geproduceerd door: Simon de Groot
Zang: Timo Vos
Gitaarsolo en gitaar: Kristian Wirtz
Basgitaar, gitaar, synth en drumcomputer: Simon de Groot

#liefdebovenstrijd #menselijkheid #openhart #luisterlied #singersongwriter #instapoetry #songbook #simonsarmanproject #instapoetry #musicforthesoul

Ik liep door de tijd, met de wind in mijn rug
Zocht een thuis in verhalen, een richting, geluk
Ik bouwde met woorden, ik brak met gevoel
Zocht rust in de storm, vond liefde als doel

En elke stap was leren
Hoe ik mijzelf mocht eren

Tussen licht en adem
Leer ik vallen, leer ik staan
Ik ben nooit te laat om
Weer naar binnen te gaan
Ik draag wat ik verloor
En vind in alles zin
Tussen licht en adem
Word ik wie ik ben

Soms ben ik vader, soms kind in één
Soms te ver vooruit, soms stil en alleen
Ik vecht niet meer tegen wat ik voel
Ik ben deel van de golven, van het geheel, het doel

En in die zachte ruimte
Vind ik wat mij omarmt

Tussen licht en adem
Leer ik geven, leer ik gaan
Niet om te verdwijnen
Maar om echt te bestaan
Ik draag wat ik verloor
En vind in alles zin
Tussen licht en adem
Word ik wie ik ben

Ik hoef geen groter plan
Dan trouw te zijn aan mij
Aan wat leeft in mijn handen
En wat stroomt voorbij

Tussen licht en adem
Is er niets dat ik hoef
Alle stemmen verstillen
En ik hoor weer mijn roep
Ik draag wat ik verloor
Maar het leidt mij steeds weer in
Tussen licht en adem
Ben ik wie ik ben

— Simon Sarman

Music & Lyrics: Simon Sarman
Vocals: Timo Vos
Guitars: Kristian Wirtz
Bas: Simon
Producer: Simon

#singersongwriter #instapoetry #simonsarmanproject #love #newmusic #selflove

Ik liep door de tijd, met de wind in mijn rug
Zocht een thuis in verhalen, een richting, geluk
Ik bouwde met woorden, ik brak met gevoel
Zocht rust in de storm, vond liefde als doel

En elke stap was leren
Hoe ik mijzelf mocht eren

Tussen licht en adem
Leer ik vallen, leer ik staan
Ik ben nooit te laat om
Weer naar binnen te gaan
Ik draag wat ik verloor
En vind in alles zin
Tussen licht en adem
Word ik wie ik ben

Soms ben ik vader, soms kind in één
Soms te ver vooruit, soms stil en alleen
Ik vecht niet meer tegen wat ik voel
Ik ben deel van de golven, van het geheel, het doel

En in die zachte ruimte
Vind ik wat mij omarmt

Tussen licht en adem
Leer ik geven, leer ik gaan
Niet om te verdwijnen
Maar om echt te bestaan
Ik draag wat ik verloor
En vind in alles zin
Tussen licht en adem
Word ik wie ik ben

Ik hoef geen groter plan
Dan trouw te zijn aan mij
Aan wat leeft in mijn handen
En wat stroomt voorbij

Tussen licht en adem
Is er niets dat ik hoef
Alle stemmen verstillen
En ik hoor weer mijn roep
Ik draag wat ik verloor
Maar het leidt mij steeds weer in
Tussen licht en adem
Ben ik wie ik ben

— Simon Sarman

Music & Lyrics: Simon Sarman
Vocals: Timo Vos
Guitars: Kristian Wirtz
Bas: Simon
Producer: Simon

#singersongwriter #instapoetry #simonsarmanproject #love #newmusic #selflove

Er is adem in alles waar ik kijk
Sterren ademen licht
een oneindig rijk
De stilte glijdt
Door mijn huid, door de tijd
Maar in die leegte
Fluistert jouw stem zacht voorbij

Ik reik uit
Mijn hand in het niets
De ruimte trilt
Alsof jij daar nog bent
een glimp, een licht

Er is ruimte, maar jij bent nooit ver weg
Je leeft in elk atoom, in elke zucht die ik leg
Zelfs de leegte draagt jouw naam
Mijn hart zwelt op
een stille oceaan
Er is ruimte, maar jij bent nooit ver weg

De zon zinkt neer, een gouden val
De maan houdt haar adem in, overal
Jouw schaduw danst
Langs de muren van mijn bestaan
Ik voel je daar
Een adem, een spoor
Een trilling van liefde
Steeds opnieuw, dat ik je hoor

Elke planeet fluistert jouw naam
Elke ster wiegt ons droomverhaal in haar baan
De tijd lost op, maar jij blijft staan
Als licht dat blijft hangen na de laatste traan

Er is ruimte, maar jij bent nooit ver weg
Je bent dichtbij
Zelfs waar niets meer echt is
Mijn hart zwelt
En vindt jouw plek
Er is ruimte, maar jij bent nooit ver weg

Er is ruimte… maar jij bent nooit ver weg
Nooit ver weg…

— Simon Sarman

Zang: Timo
Gitaar: Kristian
Piano en percussie: Simon#singersongwriter #instapoetry #simonsarmanproject #newmusic #love #healingmusic #musicforthesoul #liefde

Er is adem in alles waar ik kijk
Sterren ademen licht
een oneindig rijk
De stilte glijdt
Door mijn huid, door de tijd
Maar in die leegte
Fluistert jouw stem zacht voorbij

Ik reik uit
Mijn hand in het niets
De ruimte trilt
Alsof jij daar nog bent
een glimp, een licht

Er is ruimte, maar jij bent nooit ver weg
Je leeft in elk atoom, in elke zucht die ik leg
Zelfs de leegte draagt jouw naam
Mijn hart zwelt op
een stille oceaan
Er is ruimte, maar jij bent nooit ver weg

De zon zinkt neer, een gouden val
De maan houdt haar adem in, overal
Jouw schaduw danst
Langs de muren van mijn bestaan
Ik voel je daar
Een adem, een spoor
Een trilling van liefde
Steeds opnieuw, dat ik je hoor

Elke planeet fluistert jouw naam
Elke ster wiegt ons droomverhaal in haar baan
De tijd lost op, maar jij blijft staan
Als licht dat blijft hangen na de laatste traan

Er is ruimte, maar jij bent nooit ver weg
Je bent dichtbij
Zelfs waar niets meer echt is
Mijn hart zwelt
En vindt jouw plek
Er is ruimte, maar jij bent nooit ver weg

Er is ruimte… maar jij bent nooit ver weg
Nooit ver weg…

— Simon Sarman

Zang: Timo
Gitaar: Kristian
Piano en percussie: Simon#singersongwriter #instapoetry #simonsarmanproject #newmusic #love #healingmusic #musicforthesoul #liefde

Demo alert!

Ik loop langs de zee, de lucht zo grijs
Golven fluisteren zacht, maar zeggen niets bijzonders
Ik voel me klein, ik voel me kwijt
Waar ik heen moet weet ik niet

De wereld stroomt sneller dan ik kan dragen
Ik wil vertrouwen, maar blijf me afvragen

Ik dwaal, ik val
Zoekend naar een plek waar ik blijven zal
Ik ren, ik stop
Elke golf tilt mij weer een beetje op
Ik adem, ik leef
Misschien is dit genoeg voor nu
Ik dwaal, ik val
En vind mezelf misschien bij jou

De horizon brandt, de dag wordt licht
De zee herhaalt wat ik vergat
Elke golf een nieuw gezicht
Dat mij weer zegt: laat los, vertrouw

Misschien is verdwalen de weg om te leren
Dat golven me dragen, dat ik mag keren

Ik dwaal, ik val
Zoekend naar een plek waar ik blijven zal
Ik ren, ik stop
Elke golf tilt mij weer een beetje op
Ik adem, ik leef
Misschien is dit genoeg voor nu
Ik dwaal, ik val
En vind mezelf misschien bij jou

Onder water hoor ik je stem
Zegt: je bent al waar je bent
Onder water hoor ik je stem
Zegt: je bent al waar je bent

Ik dwaal, ik val
Maar de zee houdt me vast als ik ademhaal
Ik ren, ik stop
En de stroom tilt mij toch weer altijd op
Ik adem, ik leef
En ik weet nu dat dit genoeg kan zijn
Ik dwaal, ik val
Maar ik ben nooit alleen met jou

#singersongwriter #instapoetry #simonsarmanproject #newmusic #nieuwemuziek #musicforthesoul #healingmusic

Demo alert!

Ik loop langs de zee, de lucht zo grijs
Golven fluisteren zacht, maar zeggen niets bijzonders
Ik voel me klein, ik voel me kwijt
Waar ik heen moet weet ik niet

De wereld stroomt sneller dan ik kan dragen
Ik wil vertrouwen, maar blijf me afvragen

Ik dwaal, ik val
Zoekend naar een plek waar ik blijven zal
Ik ren, ik stop
Elke golf tilt mij weer een beetje op
Ik adem, ik leef
Misschien is dit genoeg voor nu
Ik dwaal, ik val
En vind mezelf misschien bij jou

De horizon brandt, de dag wordt licht
De zee herhaalt wat ik vergat
Elke golf een nieuw gezicht
Dat mij weer zegt: laat los, vertrouw

Misschien is verdwalen de weg om te leren
Dat golven me dragen, dat ik mag keren

Ik dwaal, ik val
Zoekend naar een plek waar ik blijven zal
Ik ren, ik stop
Elke golf tilt mij weer een beetje op
Ik adem, ik leef
Misschien is dit genoeg voor nu
Ik dwaal, ik val
En vind mezelf misschien bij jou

Onder water hoor ik je stem
Zegt: je bent al waar je bent
Onder water hoor ik je stem
Zegt: je bent al waar je bent

Ik dwaal, ik val
Maar de zee houdt me vast als ik ademhaal
Ik ren, ik stop
En de stroom tilt mij toch weer altijd op
Ik adem, ik leef
En ik weet nu dat dit genoeg kan zijn
Ik dwaal, ik val
Maar ik ben nooit alleen met jou

#singersongwriter #instapoetry #simonsarmanproject #newmusic #nieuwemuziek #musicforthesoul #healingmusic

Why my cat so gently weeps 🌙🐈‍⬛
New demo song from the Simon Sarman project.
The Simon Sarman Project is a collective of voices reimagining my songs, every track a new soul, a new story.
This one is sung with haunting tenderness by @_Silas_Crowly.

Why my cat so gently weeps, a song about memory, loss, and quiet love.

“Somewhere between silence and moonlight, she weeps for what only cats remember.”

A lullaby for the unseen things that live between hearts.

Lyrics:

In the corner where the shadows creep
She curls up tight in a quiet heap
Her purrs are gone like a stolen tune
Her eyes reflect the waning moon

I wonder what she dreams at night
A fleeting bird or a fading light

Why my cat so gently weeps
Through the silence
Her sorrow seeps
Is it a past she cannot chase
Or a love she left in some far-off place

Her whiskers twitch with a ghostly grace
Like chasing memories she cannot face
The sun spills gold but she stays still
Her tiny heart a paper mill

I call her name but she won’t reply
She stares right through with an ancient sigh

Why my cat so gently weeps
Through the silence
Her sorrow seeps
Is it a wound that time won’t heal
Or a secret she will not reveal

Maybe she’s seen the other side
Where souls and whispers coincide
Maybe she guards what I can’t see
The fragile thread that binds her to me

Why my cat so gently weeps
Through the silence
Her sorrow seeps
And in her gaze I start to feel
That all her tears are mine to heal

#SimonSarmanProject #lyrics #poetry #singersongwriter #melancholy #catlovers #musicforthesoul #catpoems #catpoetry #instacat

Why my cat so gently weeps 🌙🐈‍⬛
New demo song from the Simon Sarman project.
The Simon Sarman Project is a collective of voices reimagining my songs, every track a new soul, a new story.
This one is sung with haunting tenderness by @_Silas_Crowly.

Why my cat so gently weeps, a song about memory, loss, and quiet love.

“Somewhere between silence and moonlight, she weeps for what only cats remember.”

A lullaby for the unseen things that live between hearts.

Lyrics:

In the corner where the shadows creep
She curls up tight in a quiet heap
Her purrs are gone like a stolen tune
Her eyes reflect the waning moon

I wonder what she dreams at night
A fleeting bird or a fading light

Why my cat so gently weeps
Through the silence
Her sorrow seeps
Is it a past she cannot chase
Or a love she left in some far-off place

Her whiskers twitch with a ghostly grace
Like chasing memories she cannot face
The sun spills gold but she stays still
Her tiny heart a paper mill

I call her name but she won’t reply
She stares right through with an ancient sigh

Why my cat so gently weeps
Through the silence
Her sorrow seeps
Is it a wound that time won’t heal
Or a secret she will not reveal

Maybe she’s seen the other side
Where souls and whispers coincide
Maybe she guards what I can’t see
The fragile thread that binds her to me

Why my cat so gently weeps
Through the silence
Her sorrow seeps
And in her gaze I start to feel
That all her tears are mine to heal

#SimonSarmanProject #lyrics #poetry #singersongwriter #melancholy #catlovers #musicforthesoul #catpoems #catpoetry #instacat

Soms wil een lied nog even zachtjes ademen, voordat het echt de wereld in gaat.
Deze demo is precies dat: het gaat over genoeg zijn. Van kiezen voor zachtheid. Van thuiskomen in jezelf.

In het kader van mijn Songbook Project – Het Simon Sarman Project, is dit nummer prachtig vertolkt door Lotte Timmermans.
Een stem die niet duwt, maar draagt. Stuur het gerust door of deel het in je stories. Misschien is er iemand die precies dit vandaag moest horen.

Hieronder een deel van de songtekst.

Ik hoef geen stenen te verplaatsen,
geen rivier meer om te buigen.
Ik ben al genoeg,
zoals ik hier nu ben.
Mijn stilte is geen muur,
maar een veld vol ochtendlicht
ademend, vol belofte,
en ik volg de stroom die onder mijn huid ligt.

Ik kies voor lichtheid,
voor liefde in wat zacht is,
niet wat schreeuwt of overwint
maar wat fluistert en bemint.

En ik voel, ik ben niet verloren,
dit hart beweegt op eigen tijd.

Ik hoef geen stenen te verplaatsen,
geen rivier meer om te buigen.
Ik ben al genoeg,
zoals ik hier nu ben.
Mijn stilte is geen muur,
maar een veld vol ochtendlicht –
ademend, vol belofte,
en ik volg de stroom die onder mijn huid ligt.

Er is een ritme dat me draagt,
een waarheid die niet vraagt.
Ik ben geen rol, geen strijd, geen list
ik ben gewoon wie ik altijd al is.

#singersongwriter #instapoetry #simonsarmanproject #ɴᴇᴡsᴏɴɢ #luisterlied #poetry

Soms wil een lied nog even zachtjes ademen, voordat het echt de wereld in gaat.
Deze demo is precies dat: het gaat over genoeg zijn. Van kiezen voor zachtheid. Van thuiskomen in jezelf.

In het kader van mijn Songbook Project – Het Simon Sarman Project, is dit nummer prachtig vertolkt door Lotte Timmermans.
Een stem die niet duwt, maar draagt. Stuur het gerust door of deel het in je stories. Misschien is er iemand die precies dit vandaag moest horen.

Hieronder een deel van de songtekst.

Ik hoef geen stenen te verplaatsen,
geen rivier meer om te buigen.
Ik ben al genoeg,
zoals ik hier nu ben.
Mijn stilte is geen muur,
maar een veld vol ochtendlicht
ademend, vol belofte,
en ik volg de stroom die onder mijn huid ligt.

Ik kies voor lichtheid,
voor liefde in wat zacht is,
niet wat schreeuwt of overwint
maar wat fluistert en bemint.

En ik voel, ik ben niet verloren,
dit hart beweegt op eigen tijd.

Ik hoef geen stenen te verplaatsen,
geen rivier meer om te buigen.
Ik ben al genoeg,
zoals ik hier nu ben.
Mijn stilte is geen muur,
maar een veld vol ochtendlicht –
ademend, vol belofte,
en ik volg de stroom die onder mijn huid ligt.

Er is een ritme dat me draagt,
een waarheid die niet vraagt.
Ik ben geen rol, geen strijd, geen list
ik ben gewoon wie ik altijd al is.

#singersongwriter #instapoetry #simonsarmanproject #ɴᴇᴡsᴏɴɢ #luisterlied #poetry

Dit lied gaat over het loslaten van schaamte en pijn, over vergeving en het vinden van kracht in jezelf.
Het vertelt de reis van duisternis naar licht, van last naar vrijheid.
Een herinnering dat we allemaal méér zijn dan ons verleden dat we onszelf steeds opnieuw kunnen toestaan om te zeggen: Hier ben ik. Ik leef. Ik ben vrij.

Deze versie maakt deel uit van het Simon Sarman Project - Songbook, en is met veel gevoel en intimiteit uitgevoerd door @ Timo Vos.

🎧 Beluister het volledige nummer via de link in mijn bio.
Als dit lied je raakt, deel het gerust in je stories of stuur het door naar iemand die dit vandaag misschien nodig heeft. Samen laat muziek meer licht schijnen.

Lyrics

Waar ik naar verlangde, wat ik heb gedaan
Wat mij is aangedaan, waar ik ben misgegaan
Wat ongezegd bleef, wat onverzoend bleef
Wat niet gekend werd, wat ik niet gedurfd heb

Waar ik mij schaamde, laat mij los
Neem het van mij, dat ik dit was ooit
Dat dit was in liefde, dat dit was mijn duister
In licht mag worden gezet

Laat het verleden los, neem het van mij
Wat ooit een last was, laat het vrij
In het licht van nu, hier ben ik
Vergeet de schaduw, ik leef, ik ben vrij

Wat ongezegd bleef, wat onverzoend bleef
Wat niet gekend werd, wat ik niet gedurfd heb
Waar ik mij schaamde, laat mij los
Neem het van mij, dat ik dit was ooit

dat dit was mijn duister
In licht mag worden gezet, hier ben ik

Laat het verleden los, neem het van mij
Wat ooit een last was, laat het vrij
In het licht van nu, hier ben ik
Vergeef de schaduw, ik leef, ik ben vrij

In de schaduw van mijn angsten,
In de kracht van mijn zwakte, zag ik mijn gezicht
Neem mijn verleden, hier ben ik
Ik leef, ik ben vrij, hier ben ik

Laat het verleden los, neem het van mij
Wat ooit een last was, laat het vrij
In het licht van nu, hier ben ik
Vergeet de schaduw, ik leef, ik ben vrij

#HierBenIk #SimonSarmanProject #Songbook #NewMusic #SingerSongwriter #HealingMusic #DutchArtist #MusicForTheSoul

Dit lied gaat over het loslaten van schaamte en pijn, over vergeving en het vinden van kracht in jezelf.
Het vertelt de reis van duisternis naar licht, van last naar vrijheid.
Een herinnering dat we allemaal méér zijn dan ons verleden dat we onszelf steeds opnieuw kunnen toestaan om te zeggen: Hier ben ik. Ik leef. Ik ben vrij.

Deze versie maakt deel uit van het Simon Sarman Project - Songbook, en is met veel gevoel en intimiteit uitgevoerd door @ Timo Vos.

🎧 Beluister het volledige nummer via de link in mijn bio.
Als dit lied je raakt, deel het gerust in je stories of stuur het door naar iemand die dit vandaag misschien nodig heeft. Samen laat muziek meer licht schijnen.

Lyrics

Waar ik naar verlangde, wat ik heb gedaan
Wat mij is aangedaan, waar ik ben misgegaan
Wat ongezegd bleef, wat onverzoend bleef
Wat niet gekend werd, wat ik niet gedurfd heb

Waar ik mij schaamde, laat mij los
Neem het van mij, dat ik dit was ooit
Dat dit was in liefde, dat dit was mijn duister
In licht mag worden gezet

Laat het verleden los, neem het van mij
Wat ooit een last was, laat het vrij
In het licht van nu, hier ben ik
Vergeet de schaduw, ik leef, ik ben vrij

Wat ongezegd bleef, wat onverzoend bleef
Wat niet gekend werd, wat ik niet gedurfd heb
Waar ik mij schaamde, laat mij los
Neem het van mij, dat ik dit was ooit

dat dit was mijn duister
In licht mag worden gezet, hier ben ik

Laat het verleden los, neem het van mij
Wat ooit een last was, laat het vrij
In het licht van nu, hier ben ik
Vergeef de schaduw, ik leef, ik ben vrij

In de schaduw van mijn angsten,
In de kracht van mijn zwakte, zag ik mijn gezicht
Neem mijn verleden, hier ben ik
Ik leef, ik ben vrij, hier ben ik

Laat het verleden los, neem het van mij
Wat ooit een last was, laat het vrij
In het licht van nu, hier ben ik
Vergeet de schaduw, ik leef, ik ben vrij

#HierBenIk #SimonSarmanProject #Songbook #NewMusic #SingerSongwriter #HealingMusic #DutchArtist #MusicForTheSoul

🌼 OUT NOW “Ik Lach” 🌼
Een nieuw lied uit mijn Simon Sarman Project Songbook
Vanaf vandaag overal te beluisteren!

Ik Lach is een licht en warm nummer over verwondering, verbinding en het geluk in de kleine dingen.
Met veel gevoel gezongen door Mees van Laar, zijn stem tilt het lied op tot iets eerlijks en hoopvols.

🎧 Luister nu op spotify
En als het je raakt… deel het met iemand die vandaag een glimlach verdient.

#IkLach #SimonSarmanProject #Songbook #MeesVanLaar #NewMusic #ReleaseDay #FeelGoodSong #DutchMusic #SingerSongwriter #MusicForTheSoul

🌼 OUT NOW “Ik Lach” 🌼
Een nieuw lied uit mijn Simon Sarman Project Songbook
Vanaf vandaag overal te beluisteren!

Ik Lach is een licht en warm nummer over verwondering, verbinding en het geluk in de kleine dingen.
Met veel gevoel gezongen door Mees van Laar, zijn stem tilt het lied op tot iets eerlijks en hoopvols.

🎧 Luister nu op spotify
En als het je raakt… deel het met iemand die vandaag een glimlach verdient.

#IkLach #SimonSarmanProject #Songbook #MeesVanLaar #NewMusic #ReleaseDay #FeelGoodSong #DutchMusic #SingerSongwriter #MusicForTheSoul

🌼 COMING SOON: “Ik Lach” 🌼
Een nieuw nummer uit het Simon Sarman Project – Songbook
✨ Release: vrijdag 12 september om 12.00 uur ✨

Ik Lach is een licht, warm en poëtisch liedje over verwondering, verbinding en het kleine geluk dat soms zomaar opduikt, midden in het leven.
Het wordt met gevoel en openheid gezongen door Mees van Laar, die dit nummer tot iets heel eigens maakt.

🎧 Vrijdag op alle streamingplatforms

💬 Zin om alvast een glimlach te delen?
Tag iemand die dit wil horen. Of stuur het straks door naar wie het licht kan gebruiken.

#IkLach #ComingSoon #Songbook #SimonSarmanProject #MeesVanLaar #NewMusic #FeelGoodSong #SingerSongwriter #DutchMusic #MusicForTheSoul #ReleaseFriday #12September

🌼 COMING SOON: “Ik Lach” 🌼
Een nieuw nummer uit het Simon Sarman Project – Songbook
✨ Release: vrijdag 12 september om 12.00 uur ✨

Ik Lach is een licht, warm en poëtisch liedje over verwondering, verbinding en het kleine geluk dat soms zomaar opduikt, midden in het leven.
Het wordt met gevoel en openheid gezongen door Mees van Laar, die dit nummer tot iets heel eigens maakt.

🎧 Vrijdag op alle streamingplatforms

💬 Zin om alvast een glimlach te delen?
Tag iemand die dit wil horen. Of stuur het straks door naar wie het licht kan gebruiken.

#IkLach #ComingSoon #Songbook #SimonSarmanProject #MeesVanLaar #NewMusic #FeelGoodSong #SingerSongwriter #DutchMusic #MusicForTheSoul #ReleaseFriday #12September

“Onze lichamen zijn van ons. De straten zijn van ons. De nacht is van ons.”
Het gaat niet alleen om vrouwen ’s nachts. Het begint veel eerder.
Toen mijn dochter nog op de kleuterschool zat, zag ik hoe kwetsbaar kinderen kunnen zijn als hun grenzen niet serieus genomen worden. Ze zei duidelijk: “nee, stop, hou op” tijdens spelletjes, maar daar werd soms niet naar geluisterd. Eén situatie ging zelfs zó ver dat het voor haar heel ingrijpend was. Ik heb daar meerdere keren met school over gesproken. Wat pijn deed, was dat de verantwoordelijkheid vooral bij haar werd gelegd. Op jonge leeftijd werd dominantie al beloond. Jongens kregen complimenten voor hun stoerheid: “wat een grote man, mannenwerk!”, terwijl meisjes klein gehouden werden. Als een meisje het niet leuk vond, moest zij maar “weerbaarder” worden.
Dit gebeurt vaker. Onderzoek laat zien dat ruim 1 op de 3 vrouwen en meisjes in Nederland ooit te maken krijgt met seksuele intimidatie of ander grensoverschrijdend gedrag (SCP/CBS). Het probleem zit diep in onze cultuur en begint onbewust.
Op school wordt heus wel over empathie, luisteren en respect gesproken. Maar in gesprekken met leerkrachten merkte ik dat hun diepste overtuigingen soms anders zijn dan de waarden die de school uitdraagt. Onbewust werken er diepere normen: “jongens zijn nou eenmaal zo”, “meisjes moeten zich aanpassen”. Dit is niet alleen mijn observatie. Onderzoek laat zien dat jongens gemiddeld vaker geprezen worden om lef en initiatief, terwijl meisjes eerder complimenten krijgen voor lief en rustig gedrag. Zulke onbewuste verwachtingen kleuren hoe we reageren op kinderen en wat we “normaal” vinden.

We moeten kinderen vanaf het begin leren dat nee nee betekent. Dat luisteren en stoppen net zo stoer is als rennen en pakken. Dat meisjes’ grenzen altijd tellen.

Bewustwording begint bij onszelf. Welke normen draag jij uit? Wat beloon je?
Pas als we dat doorbreken, kan iedereen zich veilig voelen, overdag én ’s nachts. Laten we de verbinding zoeken, en niet verharden in wij tegen zij.

#rechtopdenacht #stopvictimblaming #ouderschap #vader #femicide #wijdeisendenachtop #veelgehoord #stopfeminicide #stopfemicidenu

“Onze lichamen zijn van ons. De straten zijn van ons. De nacht is van ons.”
Het gaat niet alleen om vrouwen ’s nachts. Het begint veel eerder.
Toen mijn dochter nog op de kleuterschool zat, zag ik hoe kwetsbaar kinderen kunnen zijn als hun grenzen niet serieus genomen worden. Ze zei duidelijk: “nee, stop, hou op” tijdens spelletjes, maar daar werd soms niet naar geluisterd. Eén situatie ging zelfs zó ver dat het voor haar heel ingrijpend was. Ik heb daar meerdere keren met school over gesproken. Wat pijn deed, was dat de verantwoordelijkheid vooral bij haar werd gelegd. Op jonge leeftijd werd dominantie al beloond. Jongens kregen complimenten voor hun stoerheid: “wat een grote man, mannenwerk!”, terwijl meisjes klein gehouden werden. Als een meisje het niet leuk vond, moest zij maar “weerbaarder” worden.
Dit gebeurt vaker. Onderzoek laat zien dat ruim 1 op de 3 vrouwen en meisjes in Nederland ooit te maken krijgt met seksuele intimidatie of ander grensoverschrijdend gedrag (SCP/CBS). Het probleem zit diep in onze cultuur en begint onbewust.
Op school wordt heus wel over empathie, luisteren en respect gesproken. Maar in gesprekken met leerkrachten merkte ik dat hun diepste overtuigingen soms anders zijn dan de waarden die de school uitdraagt. Onbewust werken er diepere normen: “jongens zijn nou eenmaal zo”, “meisjes moeten zich aanpassen”. Dit is niet alleen mijn observatie. Onderzoek laat zien dat jongens gemiddeld vaker geprezen worden om lef en initiatief, terwijl meisjes eerder complimenten krijgen voor lief en rustig gedrag. Zulke onbewuste verwachtingen kleuren hoe we reageren op kinderen en wat we “normaal” vinden.

We moeten kinderen vanaf het begin leren dat nee nee betekent. Dat luisteren en stoppen net zo stoer is als rennen en pakken. Dat meisjes’ grenzen altijd tellen.

Bewustwording begint bij onszelf. Welke normen draag jij uit? Wat beloon je?
Pas als we dat doorbreken, kan iedereen zich veilig voelen, overdag én ’s nachts. Laten we de verbinding zoeken, en niet verharden in wij tegen zij.

#rechtopdenacht #stopvictimblaming #ouderschap #vader #femicide #wijdeisendenachtop #veelgehoord #stopfeminicide #stopfemicidenu

“Onze lichamen zijn van ons. De straten zijn van ons. De nacht is van ons.”
Die woorden raken me. Want dit gaat niet pas over de nacht of over volwassen vrouwen, het begint al veel eerder.

Toen mijn dochter op de kleuterschool zat, zei ze soms duidelijk “nee, stop, hou op.” Toch werd daar niet altijd naar geluisterd. Eén situatie ging zó ver dat het voor haar heel ingrijpend was. In gesprekken met school merkte ik hoe vaak de verantwoordelijkheid bij haar werd gelegd, terwijl jongensgedrag als “stoer” werd beloond. “Wat een grote man, mannenwerk!” hoorde ik, terwijl meisjes klein werden gehouden en zich moesten “aanpassen”.

Op school wordt heus geleerd over respect en empathie, maar op het plein en in de zandbak raken die lessen soms op de achtergrond. Onbewust leven er diepere overtuigingen: “jongens zijn nou eenmaal zo”, “meisjes moeten zich schikken”.

Dit is geen verwijt aan individuen. Het gaat over hoe seksisme in ons systeem zit, vaak onbewust. Jongensgedrag geldt als norm, meisjes leren zich daaraan aan te passen. Niet alleen op school, ook thuis en bij onszelf. Wat is jouw norm? Je zegt misschien dat je tegen seksisme bent, maar handel je er ook naar, elke dag, vanzelfsprekend?

Ik schrijf dit als man en vader, omdat ik mijn dochter en partner wil beschermen en wil bijdragen aan een wereld waarin ieders grenzen tellen. Laten we kinderen leren dat stoer ook luisteren en stoppen betekent, en dat een “nee” altijd gehoor verdient, bevestigd door ons volwassenen.

Deel of stuur door naar andere vaders 🙏🏽

#femicide #wijeisendenachtterug #ouders #ouderschap #vadersmetdochters #vader #stopvictimblaming

“Onze lichamen zijn van ons. De straten zijn van ons. De nacht is van ons.”
Die woorden raken me. Want dit gaat niet pas over de nacht of over volwassen vrouwen, het begint al veel eerder.

Toen mijn dochter op de kleuterschool zat, zei ze soms duidelijk “nee, stop, hou op.” Toch werd daar niet altijd naar geluisterd. Eén situatie ging zó ver dat het voor haar heel ingrijpend was. In gesprekken met school merkte ik hoe vaak de verantwoordelijkheid bij haar werd gelegd, terwijl jongensgedrag als “stoer” werd beloond. “Wat een grote man, mannenwerk!” hoorde ik, terwijl meisjes klein werden gehouden en zich moesten “aanpassen”.

Op school wordt heus geleerd over respect en empathie, maar op het plein en in de zandbak raken die lessen soms op de achtergrond. Onbewust leven er diepere overtuigingen: “jongens zijn nou eenmaal zo”, “meisjes moeten zich schikken”.

Dit is geen verwijt aan individuen. Het gaat over hoe seksisme in ons systeem zit, vaak onbewust. Jongensgedrag geldt als norm, meisjes leren zich daaraan aan te passen. Niet alleen op school, ook thuis en bij onszelf. Wat is jouw norm? Je zegt misschien dat je tegen seksisme bent, maar handel je er ook naar, elke dag, vanzelfsprekend?

Ik schrijf dit als man en vader, omdat ik mijn dochter en partner wil beschermen en wil bijdragen aan een wereld waarin ieders grenzen tellen. Laten we kinderen leren dat stoer ook luisteren en stoppen betekent, en dat een “nee” altijd gehoor verdient, bevestigd door ons volwassenen.

Deel of stuur door naar andere vaders 🙏🏽

#femicide #wijeisendenachtterug #ouders #ouderschap #vadersmetdochters #vader #stopvictimblaming

Een klein vrolijk liedje die ik jaren geleden heb geschreven over verwondering en de kleine dingen die je dag licht maken.
Met zoveel gevoel gezongen door Mees van Laar, als onderdeel van mijn Simon Sarman Project – Songbook.

Moet jij (of iemand die je kent) vandaag even lachen? Deel dit liedje in je stories of stuur het door, laten we samen wat zon verspreiden.

Ik lach, om alles wat bestaat,
het wonder in de dingen die je vaak niet ziet maar raakt.
Ik lach, omdat de wereld mij bemint,
in ieder klein gebaar, in elke nieuwe tint.

Geen groter doel, geen groots verhaal,
het leven zelf is al een straal.
Een adem, een moment, een zachte kracht,
ik lach, omdat de liefde op mij wacht.

Ik lach, om alles wat bestaat,
het wonder in de dingen die je vaak niet ziet maar raakt.
Ik lach, omdat de wereld mij bemint,
in ieder klein gebaar, in elke nieuwe tint.

Ik lach, en alles lacht terug,
zo eenvoudig, zo genoegzo’n klein geluk.

#NewMusic #SingerSongwriter #FeelGoodVibes #HealingMusic #spreadthejoy

Een klein vrolijk liedje die ik jaren geleden heb geschreven over verwondering en de kleine dingen die je dag licht maken.
Met zoveel gevoel gezongen door Mees van Laar, als onderdeel van mijn Simon Sarman Project – Songbook.

Moet jij (of iemand die je kent) vandaag even lachen? Deel dit liedje in je stories of stuur het door, laten we samen wat zon verspreiden.

Ik lach, om alles wat bestaat,
het wonder in de dingen die je vaak niet ziet maar raakt.
Ik lach, omdat de wereld mij bemint,
in ieder klein gebaar, in elke nieuwe tint.

Geen groter doel, geen groots verhaal,
het leven zelf is al een straal.
Een adem, een moment, een zachte kracht,
ik lach, omdat de liefde op mij wacht.

Ik lach, om alles wat bestaat,
het wonder in de dingen die je vaak niet ziet maar raakt.
Ik lach, omdat de wereld mij bemint,
in ieder klein gebaar, in elke nieuwe tint.

Ik lach, en alles lacht terug,
zo eenvoudig, zo genoegzo’n klein geluk.

#NewMusic #SingerSongwriter #FeelGoodVibes #HealingMusic #spreadthejoy

Een klein vrolijk liedje die ik jaren geleden heb geschreven over verwondering en de kleine dingen die je dag licht maken.
Met zoveel gevoel gezongen door Mees van Laar, als onderdeel van mijn Simon Sarman Project – Songbook.

Moet jij (of iemand die je kent) vandaag even lachen? Deel dit liedje in je stories of stuur het door, laten we samen wat zon verspreiden.

Ik lach

De zon veegt zacht het donker uit de lucht,
een merel strooit zijn liedjes in de vlucht.
De straat nog stil, een kind dat iets verzint,
een bloem die openbreekt in ochtendwind.

En ik voel hoe alles klopt,
hoe het leven in mij stroomt, onverstopt.

Ik lach, om alles wat bestaat,
het wonder in de dingen die je vaak niet ziet maar raakt.
Ik lach, omdat de wereld mij bemint,
in ieder klein gebaar, in elke nieuwe tint.

Een hand die groet, een ogenblik van licht,
een vreemde glimlach die mijn dag doorbreekt en sticht.
De bomen knikken, ze dragen mij wel mee,
de lucht vertelt dat ik genoeg ben, keer op keer.

En ik hoor hoe stilte spreekt,
hoe de liefde in de kleinste dingen leeft.

Ik lach, om alles wat bestaat,
het wonder in de dingen die je vaak niet ziet maar raakt.
Ik lach, omdat de wereld mij bemint,
in ieder klein gebaar, in elke nieuwe tint.

Geen groter doel, geen groots verhaal,
het leven zelf is al een straal.
Een adem, een moment, een zachte kracht,
ik lach, omdat de liefde op mij wacht.

Ik lach, om alles wat bestaat,
het wonder in de dingen die je vaak niet ziet maar raakt.
Ik lach, omdat de wereld mij bemint,
in ieder klein gebaar, in elke nieuwe tint.

Ik lach, en alles lacht terug,
zo eenvoudig, zo genoegzo’n klein geluk.

#NewMusic #SingerSongwriter #FeelGoodVibes #HealingMusic #spreadthejoy #singersongwriter

Een klein vrolijk liedje die ik jaren geleden heb geschreven over verwondering en de kleine dingen die je dag licht maken.
Met zoveel gevoel gezongen door Mees van Laar, als onderdeel van mijn Simon Sarman Project – Songbook.

Moet jij (of iemand die je kent) vandaag even lachen? Deel dit liedje in je stories of stuur het door, laten we samen wat zon verspreiden.

Ik lach

De zon veegt zacht het donker uit de lucht,
een merel strooit zijn liedjes in de vlucht.
De straat nog stil, een kind dat iets verzint,
een bloem die openbreekt in ochtendwind.

En ik voel hoe alles klopt,
hoe het leven in mij stroomt, onverstopt.

Ik lach, om alles wat bestaat,
het wonder in de dingen die je vaak niet ziet maar raakt.
Ik lach, omdat de wereld mij bemint,
in ieder klein gebaar, in elke nieuwe tint.

Een hand die groet, een ogenblik van licht,
een vreemde glimlach die mijn dag doorbreekt en sticht.
De bomen knikken, ze dragen mij wel mee,
de lucht vertelt dat ik genoeg ben, keer op keer.

En ik hoor hoe stilte spreekt,
hoe de liefde in de kleinste dingen leeft.

Ik lach, om alles wat bestaat,
het wonder in de dingen die je vaak niet ziet maar raakt.
Ik lach, omdat de wereld mij bemint,
in ieder klein gebaar, in elke nieuwe tint.

Geen groter doel, geen groots verhaal,
het leven zelf is al een straal.
Een adem, een moment, een zachte kracht,
ik lach, omdat de liefde op mij wacht.

Ik lach, om alles wat bestaat,
het wonder in de dingen die je vaak niet ziet maar raakt.
Ik lach, omdat de wereld mij bemint,
in ieder klein gebaar, in elke nieuwe tint.

Ik lach, en alles lacht terug,
zo eenvoudig, zo genoegzo’n klein geluk.

#NewMusic #SingerSongwriter #FeelGoodVibes #HealingMusic #spreadthejoy #singersongwriter

Een lied over groeien, loslaten en jezelf leren omarmen.
Van kindertijd tot volwassenheid: de reis naar wie je werkelijk bent.

Uitgevoerd met veel gevoel en finesse door Silas Crowly.

Nu te zien als videoclip, en te beluisteren op Spotify via Songbook – Het Simon Sarman Project.

🎧 Luister op Spotify: https://open.spotify.com/track/68MX9OOOC86GitgDILuXpI?si=14klQ8sNRHC2FsL9fds5fw

#littlebutterfly #simonsarmanproject #songbook #singersongwriter #linkinbio #spotifyrelease

Een lied over groeien, loslaten en jezelf leren omarmen.
Van kindertijd tot volwassenheid: de reis naar wie je werkelijk bent.

Uitgevoerd met veel gevoel en finesse door Silas Crowly.

Nu te zien als videoclip, en te beluisteren op Spotify via Songbook – Het Simon Sarman Project.

🎧 Luister op Spotify: https://open.spotify.com/track/68MX9OOOC86GitgDILuXpI?si=14klQ8sNRHC2FsL9fds5fw

#littlebutterfly #simonsarmanproject #songbook #singersongwriter #linkinbio #spotifyrelease

Vandaag deel ik een lied dat voor mij voelt als een stem uit de verte. “Naar jou” is misschien wel het meest verstilde en kwetsbare nummer dat ik tot nu toe heb geschreven.

Het is een verstild lied dat zoekt in de nevel. Over rouw, over tijd die door je vingers glijdt, en over hoe het verlangen naar een ander soms zélf een vorm van trouw wordt. Niet omdat je de ander nog vast kunt houden, maar omdat iets in jou blijft antwoorden. Steeds zachter. Steeds luider.

De tekst zit vol beelden die zomaar voorbij kunnen komen op een avondwandeling of in een droom. En het is ook een ode aan wie we missen, of nooit echt gekend hebben. De reis naar jou is geen rechte weg, het is een beweging van binnenuit. En in dat zoeken ligt misschien wel de betekenis.

Het nummer is prachtig vertolkt door Timo Vos, wiens stem de kwetsbaarheid en intensiteit van het lied diep laat resoneren.

Ik nodig je uit om te luisteren, niet met je hoofd, maar met je hart.

Simon

—

Naar jou
tekst & muziek: Simon Sarman
gezongen door Timo Vos

Schors dat valt van een dode tak afbladdert
Dood blank hout dat langzaam zichtbaar wordt
Wat ik weet is zonder doel
In de morgen opnieuw minder
Ik voel al verder groeiend om sterf heen

Hoe lang
Reis ik door mist heen
Hoe lang
Naar jou
Hoe lang
Reis ik door mist heen
Hoe lang
Naar jou

Stem in de wind die mijn naam niet meer roept
Een glimp, een geur, een gebaar in het niets
Verlies dat zich hecht als mos aan mijn huid
Ik roep steeds zachter
Ik roep steeds luider

Hoe lang
Reis ik door mist heen
Hoe lang
Naar jou
Hoe lang
Reis ik door mist heen
Hoe lang
Naar jou

Tijd sluipt als water door vingers van steen
Ik noem nog je naam
Al hoor jij me niet
Maar ik weet je bent ergens
In dit niet-weten dichtbij
In dit niet-weten dichtbij

Hoe lang
Reis ik door mist heen
Hoe lang
Naar jou
Hoe lang
Reis ik door mist heen
Hoe lang
Naar wat nooit komen zou#singersongwriter #instapoetry #nieuwemuziek #songwriter

Vandaag deel ik een lied dat voor mij voelt als een stem uit de verte. “Naar jou” is misschien wel het meest verstilde en kwetsbare nummer dat ik tot nu toe heb geschreven.

Het is een verstild lied dat zoekt in de nevel. Over rouw, over tijd die door je vingers glijdt, en over hoe het verlangen naar een ander soms zélf een vorm van trouw wordt. Niet omdat je de ander nog vast kunt houden, maar omdat iets in jou blijft antwoorden. Steeds zachter. Steeds luider.

De tekst zit vol beelden die zomaar voorbij kunnen komen op een avondwandeling of in een droom. En het is ook een ode aan wie we missen, of nooit echt gekend hebben. De reis naar jou is geen rechte weg, het is een beweging van binnenuit. En in dat zoeken ligt misschien wel de betekenis.

Het nummer is prachtig vertolkt door Timo Vos, wiens stem de kwetsbaarheid en intensiteit van het lied diep laat resoneren.

Ik nodig je uit om te luisteren, niet met je hoofd, maar met je hart.

Simon

—

Naar jou
tekst & muziek: Simon Sarman
gezongen door Timo Vos

Schors dat valt van een dode tak afbladdert
Dood blank hout dat langzaam zichtbaar wordt
Wat ik weet is zonder doel
In de morgen opnieuw minder
Ik voel al verder groeiend om sterf heen

Hoe lang
Reis ik door mist heen
Hoe lang
Naar jou
Hoe lang
Reis ik door mist heen
Hoe lang
Naar jou

Stem in de wind die mijn naam niet meer roept
Een glimp, een geur, een gebaar in het niets
Verlies dat zich hecht als mos aan mijn huid
Ik roep steeds zachter
Ik roep steeds luider

Hoe lang
Reis ik door mist heen
Hoe lang
Naar jou
Hoe lang
Reis ik door mist heen
Hoe lang
Naar jou

Tijd sluipt als water door vingers van steen
Ik noem nog je naam
Al hoor jij me niet
Maar ik weet je bent ergens
In dit niet-weten dichtbij
In dit niet-weten dichtbij

Hoe lang
Reis ik door mist heen
Hoe lang
Naar jou
Hoe lang
Reis ik door mist heen
Hoe lang
Naar wat nooit komen zou#singersongwriter #instapoetry #nieuwemuziek #songwriter

✨ Het is zover! ✨
Mijn album is NU uit op alle muziekplatforms 🎶🔥

Een reis van hart naar stem, van droom naar werkelijkheid.
Dankbaar voor iedereen die hieraan heeft bijgedragen – dit is pas het begin.

🎧 Luister nu via de link in bio

#NewMusic #AlbumRelease #SingerSongwriter #NowStreaming #LinkInBio

✨ Het is zover! ✨
Mijn album is NU uit op alle muziekplatforms 🎶🔥

Een reis van hart naar stem, van droom naar werkelijkheid.
Dankbaar voor iedereen die hieraan heeft bijgedragen – dit is pas het begin.

🎧 Luister nu via de link in bio

#NewMusic #AlbumRelease #SingerSongwriter #NowStreaming #LinkInBio

🏡 Thuis in mij, met @ Elsa van Rijn
Sommige liedjes zijn een reis naar binnen.
Thuis in mij is precies zo’n lied, over afkomst, over wortels, over jezelf terugvinden voorbij landsgrenzen en tijd.

Vrijdag 1 augustus om 12:00 verschijnt mijn album Songbook – Het Simon Sarman Project op alle muziekplatforms.
Een bundel van mijn liedjes uit de afgelopen twintig jaar,
herleefd en herademd in de stemmen van anderen.
Elsa van Rijn gaf met haar prachtige, zachte vertolking dit nummer een ziel die verder reikt dan woorden.

De muziekvideo is vanaf vandaag te bekijken.
En hieronder deel ik graag de volledige tekst.
Voor wie onderweg is. Voor wie zoekt.
Voor wie het thuis in zichzelf nog mag vinden.

Thuis in mij

Ik zocht naar sporen in de aarde,
in geuren, smaken, kleuren van toen.
Een eiland van verhalen, zachte aarde,
mijn roots een lied in de moesson.

Ik proefde rijst en warme regen,
voelde handen, zacht en wijs.
Een stuk van mij bleef in die streken,
maar vond mijn thuis pas in de reis.

Thuis is waar mijn hart mij vindt,
een plek die fluistert in de wind.
Geen grenzen, geen land, geen tijdsbestek,
maar in mijzelf, een stille plek.

Ik keek in spiegels van mijn wezen,
zag het kind en wie ik werd.
Mijn roots een kleur, een stil genezen,
maar niet de kern die mij versterkt.

Het gaat niet om de grond, de namen,
maar om de stem die in mij leeft.
Een reis naar binnen, om te beamen,
dat ik mijn thuis in mij beleef.

Thuis is waar mijn hart mij vindt,
een plek die fluistert in de wind.
Geen grenzen, geen land, geen tijdsbestek,
maar in mijzelf, een stille plek.

Ik ben een mix van tijd en dromen,
een puzzel met ongrijpbaar licht.
Mijn roots omarmen, maar niet omsluiten,
ik schrijf mijn eigen levensgedicht.

Thuis is waar mijn hart mij vindt,
een plek die fluistert in de wind.
Geen grenzen, geen land, geen tijdsbestek,
maar in mijzelf, een stille plek.

Dus als je zoekt naar waar je hoort,
naar wortels, zand, of een akkoord,
luister diep, naar binnen keer,
daar ligt je thuis, steeds meer en meer.

#singersongwriter #instapoetry #thuiskomenbijjezelf #roots #nieuwemuziek #newmusiccomingsoon

🏡 Thuis in mij, met @ Elsa van Rijn
Sommige liedjes zijn een reis naar binnen.
Thuis in mij is precies zo’n lied, over afkomst, over wortels, over jezelf terugvinden voorbij landsgrenzen en tijd.

Vrijdag 1 augustus om 12:00 verschijnt mijn album Songbook – Het Simon Sarman Project op alle muziekplatforms.
Een bundel van mijn liedjes uit de afgelopen twintig jaar,
herleefd en herademd in de stemmen van anderen.
Elsa van Rijn gaf met haar prachtige, zachte vertolking dit nummer een ziel die verder reikt dan woorden.

De muziekvideo is vanaf vandaag te bekijken.
En hieronder deel ik graag de volledige tekst.
Voor wie onderweg is. Voor wie zoekt.
Voor wie het thuis in zichzelf nog mag vinden.

Thuis in mij

Ik zocht naar sporen in de aarde,
in geuren, smaken, kleuren van toen.
Een eiland van verhalen, zachte aarde,
mijn roots een lied in de moesson.

Ik proefde rijst en warme regen,
voelde handen, zacht en wijs.
Een stuk van mij bleef in die streken,
maar vond mijn thuis pas in de reis.

Thuis is waar mijn hart mij vindt,
een plek die fluistert in de wind.
Geen grenzen, geen land, geen tijdsbestek,
maar in mijzelf, een stille plek.

Ik keek in spiegels van mijn wezen,
zag het kind en wie ik werd.
Mijn roots een kleur, een stil genezen,
maar niet de kern die mij versterkt.

Het gaat niet om de grond, de namen,
maar om de stem die in mij leeft.
Een reis naar binnen, om te beamen,
dat ik mijn thuis in mij beleef.

Thuis is waar mijn hart mij vindt,
een plek die fluistert in de wind.
Geen grenzen, geen land, geen tijdsbestek,
maar in mijzelf, een stille plek.

Ik ben een mix van tijd en dromen,
een puzzel met ongrijpbaar licht.
Mijn roots omarmen, maar niet omsluiten,
ik schrijf mijn eigen levensgedicht.

Thuis is waar mijn hart mij vindt,
een plek die fluistert in de wind.
Geen grenzen, geen land, geen tijdsbestek,
maar in mijzelf, een stille plek.

Dus als je zoekt naar waar je hoort,
naar wortels, zand, of een akkoord,
luister diep, naar binnen keer,
daar ligt je thuis, steeds meer en meer.

#singersongwriter #instapoetry #thuiskomenbijjezelf #roots #nieuwemuziek #newmusiccomingsoon

🌞 Zo dankbaar met Mees van Laar
Vrijdag 1 augustus om 12:00 verschijnt mijn album Songbook – Het Simon Sarman Project op alle muziekplatforms.
Twintig jaar aan liedjes, herontdekt in de stemmen van anderen.
Dit nummer is één van de meest persoonlijke uit het album.
En ik mocht het maken met de super getalenteerde Mees van Laar.

Een fragment van de muziekvideo is nu te bekijken.
En dit is de volledige tekst van het lied.
Voor wie het nodig heeft.
Voor wie iemand mist.
Voor wie dankbaarheid voelt die geen einde kent.

Zo dankbaar

Zo dankbaar dat jij er bent
Nu het nog kan, geniet ervan
Ik moet je vertellen wat ik weet
Dat ik niet zonder je kan

Je was er al die tijd al
Ook al wist ik het zelf niet eens
Maar nu je er nog bent
Je hebt mij altijd gekend

Ook al kreeg je niet alles mee
Ook jij deed wat je kon

Konden we maar voor altijd met z’n twee
Al was het even in de zon
Ik heb mijn best gedaan
Ik neem je zoals je bent
Ik kom voort uit jouw bestaan
En wens dat dit moment
Voor eeuwig was

Ik bewaar je in mijn warm hart
Ook al gaan wij straks apart
Samen lachen, samen huilen
Laten ons nooit meer verwijten

Niemand
kon mij bevrijden
Dat moest ik echt zelf doen
Het was echt anders toen

Zo dankbaar
Voor jouw aanwezigheid
Al die mooie momenten
Jij gaf kleur aan mijn tijd
In mijn hart ben je permanent
Je blijft mijn fundament

Ook jij deed wat je kon

Konden we maar voor altijd met z’n twee
Al was het even in de zon
Ik heb mijn best gedaan
Ik neem je zoals je bent
Ik kom voort uit jouw bestaan
En nu wens ik dat dit moment
Voor eeuwig was
#singersongwriter #instapoetry #love #liefde #newsong

🌞 Zo dankbaar met Mees van Laar
Vrijdag 1 augustus om 12:00 verschijnt mijn album Songbook – Het Simon Sarman Project op alle muziekplatforms.
Twintig jaar aan liedjes, herontdekt in de stemmen van anderen.
Dit nummer is één van de meest persoonlijke uit het album.
En ik mocht het maken met de super getalenteerde Mees van Laar.

Een fragment van de muziekvideo is nu te bekijken.
En dit is de volledige tekst van het lied.
Voor wie het nodig heeft.
Voor wie iemand mist.
Voor wie dankbaarheid voelt die geen einde kent.

Zo dankbaar

Zo dankbaar dat jij er bent
Nu het nog kan, geniet ervan
Ik moet je vertellen wat ik weet
Dat ik niet zonder je kan

Je was er al die tijd al
Ook al wist ik het zelf niet eens
Maar nu je er nog bent
Je hebt mij altijd gekend

Ook al kreeg je niet alles mee
Ook jij deed wat je kon

Konden we maar voor altijd met z’n twee
Al was het even in de zon
Ik heb mijn best gedaan
Ik neem je zoals je bent
Ik kom voort uit jouw bestaan
En wens dat dit moment
Voor eeuwig was

Ik bewaar je in mijn warm hart
Ook al gaan wij straks apart
Samen lachen, samen huilen
Laten ons nooit meer verwijten

Niemand
kon mij bevrijden
Dat moest ik echt zelf doen
Het was echt anders toen

Zo dankbaar
Voor jouw aanwezigheid
Al die mooie momenten
Jij gaf kleur aan mijn tijd
In mijn hart ben je permanent
Je blijft mijn fundament

Ook jij deed wat je kon

Konden we maar voor altijd met z’n twee
Al was het even in de zon
Ik heb mijn best gedaan
Ik neem je zoals je bent
Ik kom voort uit jouw bestaan
En nu wens ik dat dit moment
Voor eeuwig was
#singersongwriter #instapoetry #love #liefde #newsong

🚨 ALBUM DROP – deze vrijdag om 12:00 uur
Na 20 jaar schrijven, verzamelen, voelen en loslaten…
komt het allemaal samen in één release.

🎧 Songbook – Het Simon Sarman Project
Mijn nieuwe album.
Mijn liedjes.
Gezongen door anderen.
Op hun manier.
Vanaf vrijdag 1 augustus om 12:00 uur
op alle streamingplatforms.

🎙️ Link in bio (vanaf release)

#albumrelease #nieuwemuziek #simonsarmanproject #songbook #indieartist #singersongwriter

🚨 ALBUM DROP – deze vrijdag om 12:00 uur
Na 20 jaar schrijven, verzamelen, voelen en loslaten…
komt het allemaal samen in één release.

🎧 Songbook – Het Simon Sarman Project
Mijn nieuwe album.
Mijn liedjes.
Gezongen door anderen.
Op hun manier.
Vanaf vrijdag 1 augustus om 12:00 uur
op alle streamingplatforms.

🎙️ Link in bio (vanaf release)

#albumrelease #nieuwemuziek #simonsarmanproject #songbook #indieartist #singersongwriter

🚨 ALBUM DROP – deze vrijdag om 12:00 uur
Na 20 jaar schrijven, verzamelen, voelen en loslaten…
komt het allemaal samen in één release.

🎧 Songbook – Het Simon Sarman Project
Mijn nieuwe album.
Mijn liedjes.
Gezongen door anderen.
Op hun manier.
Vanaf vrijdag 1 augustus om 12:00 uur
op alle streamingplatforms.

🎙️ Link in bio (vanaf release)

#albumrelease #nieuwemuziek #simonsarmanproject #songbook #indieartist #singersongwriter #songwriter

🚨 ALBUM DROP – deze vrijdag om 12:00 uur
Na 20 jaar schrijven, verzamelen, voelen en loslaten…
komt het allemaal samen in één release.

🎧 Songbook – Het Simon Sarman Project
Mijn nieuwe album.
Mijn liedjes.
Gezongen door anderen.
Op hun manier.
Vanaf vrijdag 1 augustus om 12:00 uur
op alle streamingplatforms.

🎙️ Link in bio (vanaf release)

#albumrelease #nieuwemuziek #simonsarmanproject #songbook #indieartist #singersongwriter #songwriter

Sommige liedjes gaan over buiten zijn, maar dit lied gaat over binnen blijven voelen waar het wild leeft.
De drang om vrij te blijven. Om niet terug te keren. Om te blijven rennen, zelfs als niemand kijkt.

Wild Horses schreef ik in 2015.
Met @ marcusdmccoy kreeg het de stem van losbreken.

Ik deelde eerder een fragment maar nu laat ik het in z’n geheel gaan.
Zoals het bedoeld was: ongetemd en volledig.

🎧 Beluister het volledige nummer via de link in bio.
Uit het Songbook - Het Simon Sarman Project.

“Wild horses - don’t let them catch them.”

Feet on the ground but my heart's in the sky
Chasing shadows as the stars go by
A flicker of freedom a whisper of wind
The night is alive and it's pulling me in

Don't look back don't turn slow
The wild is calling we gotta go

Wild horses don't let them catch them
Run through the dark where the moon can't fetch them
Hooves pounding hearts racing free
Wild horses that's what we'll be

The world is a cage with invisible bars
We’re meant to be running chasing the stars
The echoes of thunder the rush of the air
Out here we're untamed no one can compare

Don't stop now don't let go
The wild is calling we gotta show

Wild horses don't let them catch them
Run through the dark where the moon can't fetch them
Hooves pounding hearts racing free
Wild horses that's what we'll be

#singersongwriter #simonsarmanproject #WildHorses #indiefolk #indiesongwriter #innerWILD #UntamedSoul #runningfree #musicforthesoul #LyricsMatter #instapoetry #instagood

Sommige liedjes gaan over buiten zijn, maar dit lied gaat over binnen blijven voelen waar het wild leeft.
De drang om vrij te blijven. Om niet terug te keren. Om te blijven rennen, zelfs als niemand kijkt.

Wild Horses schreef ik in 2015.
Met @ marcusdmccoy kreeg het de stem van losbreken.

Ik deelde eerder een fragment maar nu laat ik het in z’n geheel gaan.
Zoals het bedoeld was: ongetemd en volledig.

🎧 Beluister het volledige nummer via de link in bio.
Uit het Songbook - Het Simon Sarman Project.

“Wild horses - don’t let them catch them.”

Feet on the ground but my heart's in the sky
Chasing shadows as the stars go by
A flicker of freedom a whisper of wind
The night is alive and it's pulling me in

Don't look back don't turn slow
The wild is calling we gotta go

Wild horses don't let them catch them
Run through the dark where the moon can't fetch them
Hooves pounding hearts racing free
Wild horses that's what we'll be

The world is a cage with invisible bars
We’re meant to be running chasing the stars
The echoes of thunder the rush of the air
Out here we're untamed no one can compare

Don't stop now don't let go
The wild is calling we gotta show

Wild horses don't let them catch them
Run through the dark where the moon can't fetch them
Hooves pounding hearts racing free
Wild horses that's what we'll be

#singersongwriter #simonsarmanproject #WildHorses #indiefolk #indiesongwriter #innerWILD #UntamedSoul #runningfree #musicforthesoul #LyricsMatter #instapoetry #instagood

In 2015 schreef ik dit lied.
Nu, in samenwerking met @ MarcusdmcCoy, klinkt het zoals het bedoeld was, rauw, vrij, en levend.

Wild Horses
uit Songbook – Het Simon Sarman Project

Feet on the ground but my heart’s in the sky
Chasing shadows as the stars go by
A flicker of freedom a whisper of wind
The night is alive and it’s pulling me in

Don’t look back don’t turn slow
The wild is calling we gotta go

Wild horses don’t let them catch them
Run through the dark where the moon can’t fetch them
Hooves pounding hearts racing free
Wild horses that’s what we’ll be

#songbook #simonsarmanproject #wildhorses #nieuwemuziek #lyrics #singersongwriter #singersongwriter #instapoetry #freedom

In 2015 schreef ik dit lied.
Nu, in samenwerking met @ MarcusdmcCoy, klinkt het zoals het bedoeld was, rauw, vrij, en levend.

Wild Horses
uit Songbook – Het Simon Sarman Project

Feet on the ground but my heart’s in the sky
Chasing shadows as the stars go by
A flicker of freedom a whisper of wind
The night is alive and it’s pulling me in

Don’t look back don’t turn slow
The wild is calling we gotta go

Wild horses don’t let them catch them
Run through the dark where the moon can’t fetch them
Hooves pounding hearts racing free
Wild horses that’s what we’ll be

#songbook #simonsarmanproject #wildhorses #nieuwemuziek #lyrics #singersongwriter #singersongwriter #instapoetry #freedom

DANSEN OVER ZEE met @ Froukje Selles
Eén van mijn dierbaarste liedjes, gezongen zoals ik het alleen maar had kunnen dromen.

In het kader van mijn nieuwe project Songbook: Het Simon Sarman Project, laat ik mijn liedjes los, zodat anderen ze kunnen dragen, bezielen, heruitvinden.

Froukje Selles zingt DANSEN OVER ZEE
haar stem tilt het lied zachtjes op, alsof het even drijft tussen lucht en water.
#songwriter #singersongwriter #composer

DANSEN OVER ZEE met @ Froukje Selles
Eén van mijn dierbaarste liedjes, gezongen zoals ik het alleen maar had kunnen dromen.

In het kader van mijn nieuwe project Songbook: Het Simon Sarman Project, laat ik mijn liedjes los, zodat anderen ze kunnen dragen, bezielen, heruitvinden.

Froukje Selles zingt DANSEN OVER ZEE
haar stem tilt het lied zachtjes op, alsof het even drijft tussen lucht en water.
#songwriter #singersongwriter #composer

Ik ben begonnen met iets nieuws.
Songbook: Het Simon Sarman Project
Een muzikaal project waarin mijn liedjes van de afgelopen 20 jaar nieuw leven krijgen, niet door mijzelf, maar door anderen.
Door zangers/zangeressen en muzikanten die het beter, rijker, gevoeliger en vrijer maken dan ik ooit zelf kon.

Het is bijzonder om te horen hoe je eigen woorden en melodieën gaan ademen in de in de stem van een ander. Hoe muziek meer wordt dan je zelf dacht.
Binnenkort online: de eerste uitvoeringen
🎧 simonsarman.nl/songbook #singersongwriter #songwriter

Ik ben begonnen met iets nieuws.
Songbook: Het Simon Sarman Project
Een muzikaal project waarin mijn liedjes van de afgelopen 20 jaar nieuw leven krijgen, niet door mijzelf, maar door anderen.
Door zangers/zangeressen en muzikanten die het beter, rijker, gevoeliger en vrijer maken dan ik ooit zelf kon.

Het is bijzonder om te horen hoe je eigen woorden en melodieën gaan ademen in de in de stem van een ander. Hoe muziek meer wordt dan je zelf dacht.
Binnenkort online: de eerste uitvoeringen
🎧 simonsarman.nl/songbook #singersongwriter #songwriter

Binnenkort een remake van dit nummer 🎵🤍 met orkestbewerking

Binnenkort een remake van dit nummer 🎵🤍 met orkestbewerking

Soms zijn er geen woorden nodig.
Dan is het de muziek die ademt en ziet zoals licht over water of schaduw langs een muur.
Deze compositie ontstond uit stilte,
uit dat mysterieuze gebied tussen melancholie en hoop.

Ik schrijf graag ook instrumentale muziek,
filmische klanken die beelden oproepen
zonder dat iemand iets hoeft te zeggen.
Dit is er één van.
Luister maar.

#singersongwriter #composer #filmscore

Soms zijn er geen woorden nodig.
Dan is het de muziek die ademt en ziet zoals licht over water of schaduw langs een muur.
Deze compositie ontstond uit stilte,
uit dat mysterieuze gebied tussen melancholie en hoop.

Ik schrijf graag ook instrumentale muziek,
filmische klanken die beelden oproepen
zonder dat iemand iets hoeft te zeggen.
Dit is er één van.
Luister maar.

#singersongwriter #composer #filmscore

Vlak voor ik uitstapte,
lag hij daar.
Niet zomaar ergens,
maar precies bij het portier.
Op de grens van binnen en buiten.
Alsof hij wist
dat ik zou komen.

Een veer.
Zwart
maar niet zomaar zwart.
Zwart zoals de nacht wanneer je eindelijk rust vindt.
Zwart dat glanst als olie op water.
Met blauw dat bijna groen durft te zijn,
een vleugje paars,
en heel even, heel even goud.

Ik bukte.
Raapte hem op
zoals je een stilte optilt
die te mooi is om overheen te stappen.
Hij woog niets,
maar iets in mij werd zwaarder
en stiller tegelijk.

Ze zeggen:
een veer van een ekster is een teken.
Van scherpte,
overzicht,
helderheid.
Een vogel die kijkt van bovenaf.
Die weet wanneer jij moet kijken
met een andere blik.

Een veer die zegt:
je ziet het al,
je wist het al,
vertrouw daar maar op.
Een veer die zachtjes met je meeloopt
en je vertelt:
je hoeft dit niet alleen te doen.

Misschien was het toeval.
Misschien was het meer.
Voor mij was het genoeg
dat hij daar lag.
Dat ik hem vond.
Dat ik hem voelde.

In mijn hand liggend
Zonder woorden,
maar met alles erin.
Een bewustwording van het moment
dat de wereld even stil staat
om iets kleins
aan mij toe te vertrouwen.

Vlak voor ik uitstapte,
lag hij daar.
Niet zomaar ergens,
maar precies bij het portier.
Op de grens van binnen en buiten.
Alsof hij wist
dat ik zou komen.

Een veer.
Zwart
maar niet zomaar zwart.
Zwart zoals de nacht wanneer je eindelijk rust vindt.
Zwart dat glanst als olie op water.
Met blauw dat bijna groen durft te zijn,
een vleugje paars,
en heel even, heel even goud.

Ik bukte.
Raapte hem op
zoals je een stilte optilt
die te mooi is om overheen te stappen.
Hij woog niets,
maar iets in mij werd zwaarder
en stiller tegelijk.

Ze zeggen:
een veer van een ekster is een teken.
Van scherpte,
overzicht,
helderheid.
Een vogel die kijkt van bovenaf.
Die weet wanneer jij moet kijken
met een andere blik.

Een veer die zegt:
je ziet het al,
je wist het al,
vertrouw daar maar op.
Een veer die zachtjes met je meeloopt
en je vertelt:
je hoeft dit niet alleen te doen.

Misschien was het toeval.
Misschien was het meer.
Voor mij was het genoeg
dat hij daar lag.
Dat ik hem vond.
Dat ik hem voelde.

In mijn hand liggend
Zonder woorden,
maar met alles erin.
Een bewustwording van het moment
dat de wereld even stil staat
om iets kleins
aan mij toe te vertrouwen.

Ik heb gedroomd
dat ik water dronk,
de oudste taal van leven.
De laatste slok hield ik vast,
en in plaats van hem te nemen
schonk ik hem aan de aarde.
Geen verlies, maar overgave.

Daar, op de plek van het loslaten,
ontsprong een beekje
helder als eerste licht.
Een visje verscheen, klein, stralend
en toen meer:
doorzichtige schepsels,
nog week en vormloos,
als het begin van iets dat wil worden.
Leven, dat zich toont
wanneer je niets meer vasthoudt.

En later, in het donker,
klom er een gegrom uit mijn borst
laag, diep, zonder twijfel.
Niet als aanval,
maar als besef:
ik ben hier.
Niet om te beheersen,
maar om te bewaken
wat mij dierbaar is.
Jij.

Een stem in mij zei:
Deze kracht woont in jou.
Ze is geen dreiging.
Ze is een herinnering.

Sindsdien weet ik:
kwetsbaarheid baart leven.
Loslaten is niet het einde,
maar het begin van stroom.
En oerkracht hoeft niet luid te zijn
om waar te zijn.

Mijn liefde,
als jij ooit niets meer weet,
als het stil wordt in jou,
weet dan dit:
Er stroomt een beekje in je
dat weet wat jij nog niet weet.
En als jij ooit moet grommen
uit liefde, uit trouw
weet dan dat het heilig is.
En dat ik het ook heb gedaan,
voor jou.

— Simon Sarman

#singersongwriter #innerlijkereis #beekjevanbinnen #poetry

Ik heb gedroomd
dat ik water dronk,
de oudste taal van leven.
De laatste slok hield ik vast,
en in plaats van hem te nemen
schonk ik hem aan de aarde.
Geen verlies, maar overgave.

Daar, op de plek van het loslaten,
ontsprong een beekje
helder als eerste licht.
Een visje verscheen, klein, stralend
en toen meer:
doorzichtige schepsels,
nog week en vormloos,
als het begin van iets dat wil worden.
Leven, dat zich toont
wanneer je niets meer vasthoudt.

En later, in het donker,
klom er een gegrom uit mijn borst
laag, diep, zonder twijfel.
Niet als aanval,
maar als besef:
ik ben hier.
Niet om te beheersen,
maar om te bewaken
wat mij dierbaar is.
Jij.

Een stem in mij zei:
Deze kracht woont in jou.
Ze is geen dreiging.
Ze is een herinnering.

Sindsdien weet ik:
kwetsbaarheid baart leven.
Loslaten is niet het einde,
maar het begin van stroom.
En oerkracht hoeft niet luid te zijn
om waar te zijn.

Mijn liefde,
als jij ooit niets meer weet,
als het stil wordt in jou,
weet dan dit:
Er stroomt een beekje in je
dat weet wat jij nog niet weet.
En als jij ooit moet grommen
uit liefde, uit trouw
weet dan dat het heilig is.
En dat ik het ook heb gedaan,
voor jou.

— Simon Sarman

#singersongwriter #innerlijkereis #beekjevanbinnen #poetry

Ik ben begonnen aan het schrijven van “mijn verhaal” aan mijn dochter, voor later. Hierbij een fragment:

Ik ben opgegroeid in een dorp
waar het land rook naar leven
naar natte aarde, vers gemaaid gras,
en iets wat je niet kon benoemen
maar altijd al kende.

De boerderij was nooit ver weg.
Hij stond daar gewoon,
stil en groot,
met ruiten die glinsterden in het zonlicht
alsof het huis zelf kon kijken.

In het hoge gras kon je verdwijnen
zonder dat iemand je zocht,
behalve mijn moeder soms, die me vond als een verloren blad
met een boek in mijn handen,
bladzij aan bladzij verdwijnend
in werelden die nog geen naam hadden,
maar al wel een gevoel.

Er was een Hoofdstraat en een Schoolstraat
alsof het hele leven in twee lijnen paste.
De slager die een stukje worst gaf
alsof het een geheim cadeau was,
de school met het plein vol vriendjes
en stemmen als vogels,
het zachte gezoem van machines in de verte
en altijd die geur van gras
alsof alles langzaam groeide,
zonder haast.

De weilanden rondom ons huis
waren mijn atlas en mijn horizon,
een ongeschreven grens
tussen kind en wereld.

Op mijn rug in het veld
zag ik de hemel als een open boek
dat nooit dichtsloeg.

Langs de slootkant
luisterde ik naar water
dat sprak in rimpels
en geheimen fluisterde, een kikker,
of zomaar iets wat alleen kinderen verstaan.

Met een skelter, een traptrekker,
en later een fiets
ging ik op reis naar niets
en kwam terug
met zakken vol alles.

s Winters bevroren de slootjes
alsof zelfs het water
een moment stil wilde staan
Alsof de wereld haar adem inhield
zodat wij konden schaatsen
zonder dat iets brak.
Eenvoudig kindergeluk
dat je pas herkent
als het verdwenen is.

Als het donker werd,
zag je in de verte
de boerderijen oplichten
als lichtbakens uit het donker
huisjes van verleden
waar je ziel even kon rusten.

En daarboven de sterren

Geen hemellichamen,
maar fluisterende ogen
Alsof die zeiden:
hier ben je begonnen,
en misschien ben je nooit echt weggegaan
#singersongwriter #fatherdaughterlove❤️ #papaverteleens #autobiography

Ik ben begonnen aan het schrijven van “mijn verhaal” aan mijn dochter, voor later. Hierbij een fragment:

Ik ben opgegroeid in een dorp
waar het land rook naar leven
naar natte aarde, vers gemaaid gras,
en iets wat je niet kon benoemen
maar altijd al kende.

De boerderij was nooit ver weg.
Hij stond daar gewoon,
stil en groot,
met ruiten die glinsterden in het zonlicht
alsof het huis zelf kon kijken.

In het hoge gras kon je verdwijnen
zonder dat iemand je zocht,
behalve mijn moeder soms, die me vond als een verloren blad
met een boek in mijn handen,
bladzij aan bladzij verdwijnend
in werelden die nog geen naam hadden,
maar al wel een gevoel.

Er was een Hoofdstraat en een Schoolstraat
alsof het hele leven in twee lijnen paste.
De slager die een stukje worst gaf
alsof het een geheim cadeau was,
de school met het plein vol vriendjes
en stemmen als vogels,
het zachte gezoem van machines in de verte
en altijd die geur van gras
alsof alles langzaam groeide,
zonder haast.

De weilanden rondom ons huis
waren mijn atlas en mijn horizon,
een ongeschreven grens
tussen kind en wereld.

Op mijn rug in het veld
zag ik de hemel als een open boek
dat nooit dichtsloeg.

Langs de slootkant
luisterde ik naar water
dat sprak in rimpels
en geheimen fluisterde, een kikker,
of zomaar iets wat alleen kinderen verstaan.

Met een skelter, een traptrekker,
en later een fiets
ging ik op reis naar niets
en kwam terug
met zakken vol alles.

s Winters bevroren de slootjes
alsof zelfs het water
een moment stil wilde staan
Alsof de wereld haar adem inhield
zodat wij konden schaatsen
zonder dat iets brak.
Eenvoudig kindergeluk
dat je pas herkent
als het verdwenen is.

Als het donker werd,
zag je in de verte
de boerderijen oplichten
als lichtbakens uit het donker
huisjes van verleden
waar je ziel even kon rusten.

En daarboven de sterren

Geen hemellichamen,
maar fluisterende ogen
Alsof die zeiden:
hier ben je begonnen,
en misschien ben je nooit echt weggegaan
#singersongwriter #fatherdaughterlove❤️ #papaverteleens #autobiography

Liefde is de hartslag in de borst van de oceaan, een zachte bries die fluistert over de wateren, voortdurend aanwezig, onzichtbaar maar voelbaar, een eindeloze stroom die verbindt en voedt.

— Simon Sarman

#singersongwriter #love #instapoetry

Liefde is de hartslag in de borst van de oceaan, een zachte bries die fluistert over de wateren, voortdurend aanwezig, onzichtbaar maar voelbaar, een eindeloze stroom die verbindt en voedt.

— Simon Sarman

#singersongwriter #love #instapoetry

Ken je het boek Pap, (mam) vertel eens? Ik ga beginnen erin te schrijven. Het begin:

De draad
Er zijn draden die je niet ziet,
maar die alles bij elkaar houden.
Tussen vaders en kinderen.
Tussen herinneringen en stilte.

Ik herinner me hoe jij, klein nog,
mijn hand pakte alsof die de wereld zelf was.
Alsof daar alles begon en misschien is dat ook zo.

Ik was ooit zelf een kind dat naar de sterren keek
en dacht dat daarboven antwoorden lagen.
Nu weet ik: sommige antwoorden groeien
in de aarde van het niet-weten.

Deze woorden zijn voor jou.
Niet om te zeggen wie je moet zijn,
maar om je te laten zien wie ik was
en hoe ik van je hield, ook toen ik wankelde.
Misschien vooral dan.

#singersongwriter #autobiography #fatherdaughterlove❤️

Ken je het boek Pap, (mam) vertel eens? Ik ga beginnen erin te schrijven. Het begin:

De draad
Er zijn draden die je niet ziet,
maar die alles bij elkaar houden.
Tussen vaders en kinderen.
Tussen herinneringen en stilte.

Ik herinner me hoe jij, klein nog,
mijn hand pakte alsof die de wereld zelf was.
Alsof daar alles begon en misschien is dat ook zo.

Ik was ooit zelf een kind dat naar de sterren keek
en dacht dat daarboven antwoorden lagen.
Nu weet ik: sommige antwoorden groeien
in de aarde van het niet-weten.

Deze woorden zijn voor jou.
Niet om te zeggen wie je moet zijn,
maar om je te laten zien wie ik was
en hoe ik van je hield, ook toen ik wankelde.
Misschien vooral dan.

#singersongwriter #autobiography #fatherdaughterlove❤️

Een song uit de lade van mijn demoreeks, pre-master, pre-mix, maar vol hart. Schreef dit ooit als ballad voor stem, slide guitar en brushed drums. Nooit door de selectie gekomen voor release, maar soms vraagt een oude tekst om toch gehoord te worden. Voor wie zijn weg zoekt in stormachtig terrein: ‘keep your head held high’.

Winding roads and stormy nights,
The world threw shadows, blocked out lights.
But in the darkest hour, you found your way,
Carving paths, keeping the gray at bay.

Challenges, they came and went,
Each one a lesson, a message sent.
You danced through the rain, let your spirit free,
Following your heart, being who you want to be.

You kept your head held high,
when the world made you cry.
Storms may loom, but don’t you sway,
You’re so strong , in every way.

Keep your head held high,
Even clouds fill the sky.
Don’t be swayed by the thunder’s song,
With that strength, you can’t go wrong

Even if you feel you’re on your own,
Remember my love, you’ve never been alone.
Through every twist, every turn,
I’ve been here, watching you learn.

Every step, every scar, every rise and fall,
You’ve faced them all, stood tall through it all.
The mountains you’ve climbed, the rivers you’ve crossed,
With unwavering spirit, no matter the cost.

Keep your head held high,
Even when the world made you cry.
Storms may loom, but don’t you sway,
You’re so strong, love, in every way.

Keep your head held high,
Even if clouds fill the sky.
Don’t be swayed by the thunder’s song,
With that strength, love, you can’t go wrong

When you felt you’re all alone,
Fighting battles on your own,
I’ve been watching from the side,
Admiring your strength, your untamed pride.

And as the journey continues, remember it’s true,
No matter where you go, my thoughts are with you.
Stay strong, my love, let your spirit fly free,
For in every touch of the wind, there’s a whisper from me..

So when the next storm tries to tear you apart,
Remember this song, hold it close to your heart.
You’re so strong, love, shine on through,
And always know, I see you.

— Simon Sarman

#songwritersoul #demoarchives #lyricalintimacy #singersongwriter#love #instapoetry

Een song uit de lade van mijn demoreeks, pre-master, pre-mix, maar vol hart. Schreef dit ooit als ballad voor stem, slide guitar en brushed drums. Nooit door de selectie gekomen voor release, maar soms vraagt een oude tekst om toch gehoord te worden. Voor wie zijn weg zoekt in stormachtig terrein: ‘keep your head held high’.

Winding roads and stormy nights,
The world threw shadows, blocked out lights.
But in the darkest hour, you found your way,
Carving paths, keeping the gray at bay.

Challenges, they came and went,
Each one a lesson, a message sent.
You danced through the rain, let your spirit free,
Following your heart, being who you want to be.

You kept your head held high,
when the world made you cry.
Storms may loom, but don’t you sway,
You’re so strong , in every way.

Keep your head held high,
Even clouds fill the sky.
Don’t be swayed by the thunder’s song,
With that strength, you can’t go wrong

Even if you feel you’re on your own,
Remember my love, you’ve never been alone.
Through every twist, every turn,
I’ve been here, watching you learn.

Every step, every scar, every rise and fall,
You’ve faced them all, stood tall through it all.
The mountains you’ve climbed, the rivers you’ve crossed,
With unwavering spirit, no matter the cost.

Keep your head held high,
Even when the world made you cry.
Storms may loom, but don’t you sway,
You’re so strong, love, in every way.

Keep your head held high,
Even if clouds fill the sky.
Don’t be swayed by the thunder’s song,
With that strength, love, you can’t go wrong

When you felt you’re all alone,
Fighting battles on your own,
I’ve been watching from the side,
Admiring your strength, your untamed pride.

And as the journey continues, remember it’s true,
No matter where you go, my thoughts are with you.
Stay strong, my love, let your spirit fly free,
For in every touch of the wind, there’s a whisper from me..

So when the next storm tries to tear you apart,
Remember this song, hold it close to your heart.
You’re so strong, love, shine on through,
And always know, I see you.

— Simon Sarman

#songwritersoul #demoarchives #lyricalintimacy #singersongwriter#love #instapoetry

Niet elk lied haalt het toneel, maar soms verdient een afgevallen nummer tóch een spotlight.
Tijdens de ontwikkeling van Robin Hood schreef ik deze track als thematische variatie voor een reprise. Hij kwam door de workshopfase, werd opgenomen als demo, maar sneuvelde bij het aanscherpen van de scorestructuur. Dramaturgisch viel hij buiten de boot.

En toch… bleef hij bij me hangen. Want sommige songs hebben hun eigen karakter, ook als ze niet in het definitieve libretto passen. Dus hier is hij rechtstreeks uit de cutting room, met liefde gedeeld.

#composerlife #musicalcut #outtakes #scoredevelopment #theatermaker #songwithastory #robinhoodmusical #killthedarlings
#singersongwriter

Niet elk lied haalt het toneel, maar soms verdient een afgevallen nummer tóch een spotlight.
Tijdens de ontwikkeling van Robin Hood schreef ik deze track als thematische variatie voor een reprise. Hij kwam door de workshopfase, werd opgenomen als demo, maar sneuvelde bij het aanscherpen van de scorestructuur. Dramaturgisch viel hij buiten de boot.

En toch… bleef hij bij me hangen. Want sommige songs hebben hun eigen karakter, ook als ze niet in het definitieve libretto passen. Dus hier is hij rechtstreeks uit de cutting room, met liefde gedeeld.

#composerlife #musicalcut #outtakes #scoredevelopment #theatermaker #songwithastory #robinhoodmusical #killthedarlings
#singersongwriter

Thuis in mij

Ik zocht naar sporen in de aarde,
in geuren, smaken, kleuren van toen.
Een eiland van verhalen, zachte aarde,
mijn roots een lied in de moesson.

Ik proefde rijst en warme regen,
voelde handen, zacht en wijs.
Een stuk van mij bleef in die streken,
maar vond mijn thuis pas in de reis.

Thuis is waar mijn hart mij vindt,
een plek die fluistert in de wind.
Geen grenzen, geen land, geen tijdsbestek,
maar in mijzelf, een stille plek.

Ik keek in spiegels van mijn wezen,
zag het kind en wie ik werd.
Mijn roots een kleur, een stil genezen,
maar niet de kern die mij versterkt.

Het gaat niet om de grond, de namen,
maar om de stem die in mij leeft.
Een reis naar binnen, om te beamen,
dat ik mijn thuis in mij beleef.

Thuis is waar mijn hart mij vindt,
een plek die fluistert in de wind.
Geen grenzen, geen land, geen tijdsbestek,
maar in mijzelf, een stille plek.

Ik ben een mix van tijd en dromen,
een puzzel met ongrijpbaar licht.
Mijn roots omarmen, maar niet omsluiten,
ik schrijf mijn eigen levensgedicht.

Thuis is waar mijn hart mij vindt,
een plek die fluistert in de wind.
Geen grenzen, geen land, geen tijdsbestek,
maar in mijzelf, een stille plek.

Dus als je zoekt naar waar je hoort,
naar wortels, zand, of een akkoord,
luister diep, naar binnen keer,
daar ligt je thuis, steeds meer en meer.

— Simon Sarman

#singersongwriter #poetsofinstagram #innerjourney #CulturalRoots #selfdiscovery #instapoetry

Thuis in mij

Ik zocht naar sporen in de aarde,
in geuren, smaken, kleuren van toen.
Een eiland van verhalen, zachte aarde,
mijn roots een lied in de moesson.

Ik proefde rijst en warme regen,
voelde handen, zacht en wijs.
Een stuk van mij bleef in die streken,
maar vond mijn thuis pas in de reis.

Thuis is waar mijn hart mij vindt,
een plek die fluistert in de wind.
Geen grenzen, geen land, geen tijdsbestek,
maar in mijzelf, een stille plek.

Ik keek in spiegels van mijn wezen,
zag het kind en wie ik werd.
Mijn roots een kleur, een stil genezen,
maar niet de kern die mij versterkt.

Het gaat niet om de grond, de namen,
maar om de stem die in mij leeft.
Een reis naar binnen, om te beamen,
dat ik mijn thuis in mij beleef.

Thuis is waar mijn hart mij vindt,
een plek die fluistert in de wind.
Geen grenzen, geen land, geen tijdsbestek,
maar in mijzelf, een stille plek.

Ik ben een mix van tijd en dromen,
een puzzel met ongrijpbaar licht.
Mijn roots omarmen, maar niet omsluiten,
ik schrijf mijn eigen levensgedicht.

Thuis is waar mijn hart mij vindt,
een plek die fluistert in de wind.
Geen grenzen, geen land, geen tijdsbestek,
maar in mijzelf, een stille plek.

Dus als je zoekt naar waar je hoort,
naar wortels, zand, of een akkoord,
luister diep, naar binnen keer,
daar ligt je thuis, steeds meer en meer.

— Simon Sarman

#singersongwriter #poetsofinstagram #innerjourney #CulturalRoots #selfdiscovery #instapoetry

Jaren geleden schreef ik dit nummer.
Toen ik nog midden in iets zat dat ik nog niet helemaal begreep.

Het verdween.
Of beter gezegd: ik raakte het kwijt.

Tot deze week (ben weekje aan het kamperen), onder de sterren.
Iets in mij werd stil genoeg om het weer te horen.
Morgenzon kwam terug.
En ineens klonk het precies op tijd.

Soms moet iets liggen.
Soms moet jij liggen,
in een veld, onder de lucht,
voor je hoort wat je ooit al wist.

Vandaag mag het anders zijn.

Het is de morgenzon die schijnt
die mij doet opstaan
de dekens afslaan
en de ramen open zet
Een restje tegenzin verschijnt
besluiteloosheid, onbewogen
blijven hopen
Jezelf beloven
dat het morgen beter wordt

Wat als de dag begint met dromen
Wat als de morgen komt stil te staan
Laat me maar dromen dag en nacht
Laten we blijven fantaseren
Dat de wereld van ons zal zijn
Waarin we elkaar dan fascineren
In ons denken zijn wij vrij
Ooh kom maar bij mij liggen
De morgenzon die op ons wacht
Ooh meer dan dat hoef je niet te weten
Vandaag mag het anders zijn

En als de nacht zijn sterren telt
Een mist doemt op in het open veld
dan zie ik weer hoe ik thuis kan komen
Het is anders dan verwacht
ongezien glipt het uit mijn macht
Voel ik stevig vaste grond

Laten we blijven fantaseren
Dat de wereld van ons zal zijn
Waarin we elkaar dan fascineren
In ons denken zijn wij vrij
Ooh kom maar bij mij liggen
De morgenzon die op ons wacht
Ooh meer dan dat hoef je niet te weten
Vandaag mag het anders zijn

meer dan dat hoef je niet te weten
Vandaag mag het anders zijn
#singersongwriter #love #leven #loslaten #instapoetry #soulwriting #reflection

Jaren geleden schreef ik dit nummer.
Toen ik nog midden in iets zat dat ik nog niet helemaal begreep.

Het verdween.
Of beter gezegd: ik raakte het kwijt.

Tot deze week (ben weekje aan het kamperen), onder de sterren.
Iets in mij werd stil genoeg om het weer te horen.
Morgenzon kwam terug.
En ineens klonk het precies op tijd.

Soms moet iets liggen.
Soms moet jij liggen,
in een veld, onder de lucht,
voor je hoort wat je ooit al wist.

Vandaag mag het anders zijn.

Het is de morgenzon die schijnt
die mij doet opstaan
de dekens afslaan
en de ramen open zet
Een restje tegenzin verschijnt
besluiteloosheid, onbewogen
blijven hopen
Jezelf beloven
dat het morgen beter wordt

Wat als de dag begint met dromen
Wat als de morgen komt stil te staan
Laat me maar dromen dag en nacht
Laten we blijven fantaseren
Dat de wereld van ons zal zijn
Waarin we elkaar dan fascineren
In ons denken zijn wij vrij
Ooh kom maar bij mij liggen
De morgenzon die op ons wacht
Ooh meer dan dat hoef je niet te weten
Vandaag mag het anders zijn

En als de nacht zijn sterren telt
Een mist doemt op in het open veld
dan zie ik weer hoe ik thuis kan komen
Het is anders dan verwacht
ongezien glipt het uit mijn macht
Voel ik stevig vaste grond

Laten we blijven fantaseren
Dat de wereld van ons zal zijn
Waarin we elkaar dan fascineren
In ons denken zijn wij vrij
Ooh kom maar bij mij liggen
De morgenzon die op ons wacht
Ooh meer dan dat hoef je niet te weten
Vandaag mag het anders zijn

meer dan dat hoef je niet te weten
Vandaag mag het anders zijn
#singersongwriter #love #leven #loslaten #instapoetry #soulwriting #reflection

ik geef mezelf de ruimte
zoals de zee die niet vraagt
of ze mag golven naar de kust.

ik adem als de bomen,
rustig, zacht,
zonder haast, zonder strijd.

ik hoef geen stenen te verplaatsen,
geen rivier om te buigen,
ik ben al genoeg, gewoon door te zijn.

mijn stilte is geen muur,
maar een veld in de ochtendmist,
wijd, ademend, vol belofte.

ik kies voor lichtheid,
voor liefde,
ik volg de stroom
die als een rivier onder mijn huid beweegt,
onophoudelijk en van mij.

— Simon Sarman

#poetry #affirmations #innergrowth #leveninbalans #instagood

ik geef mezelf de ruimte
zoals de zee die niet vraagt
of ze mag golven naar de kust.

ik adem als de bomen,
rustig, zacht,
zonder haast, zonder strijd.

ik hoef geen stenen te verplaatsen,
geen rivier om te buigen,
ik ben al genoeg, gewoon door te zijn.

mijn stilte is geen muur,
maar een veld in de ochtendmist,
wijd, ademend, vol belofte.

ik kies voor lichtheid,
voor liefde,
ik volg de stroom
die als een rivier onder mijn huid beweegt,
onophoudelijk en van mij.

— Simon Sarman

#poetry #affirmations #innergrowth #leveninbalans #instagood

Send rain down to my dry bare ground,
down to my sorrows planted in sand,
down to the deep bowls of my hands.
Send rain down to my restless meat,
down to my weathered shoulders.
Send my roots rain

into the hollow beneath my chest,
where breath forgets it is divine.
Let it find the wells I dared not drink,
the names I buried beneath silence.

Rain, speak through me in silver tongues,
wrap my bones in ancestral song.
Let me tremble without shame,
let my salt and soil be one.

I am not the storm, nor the sun
but a vessel, cracked and sacred.
Let what falls from sky and star
make soft the armor I once needed.

Rain me open.
Rain me whole.
Rain me back to soul.

- Simon Sarman

#singersongwriter #healing #soulhealing #vulnerabilityisstrength #soulwriting #rootedandrising

Send rain down to my dry bare ground,
down to my sorrows planted in sand,
down to the deep bowls of my hands.
Send rain down to my restless meat,
down to my weathered shoulders.
Send my roots rain

into the hollow beneath my chest,
where breath forgets it is divine.
Let it find the wells I dared not drink,
the names I buried beneath silence.

Rain, speak through me in silver tongues,
wrap my bones in ancestral song.
Let me tremble without shame,
let my salt and soil be one.

I am not the storm, nor the sun
but a vessel, cracked and sacred.
Let what falls from sky and star
make soft the armor I once needed.

Rain me open.
Rain me whole.
Rain me back to soul.

- Simon Sarman

#singersongwriter #healing #soulhealing #vulnerabilityisstrength #soulwriting #rootedandrising

💫✨🕯️Vandaag wordt een buitengewoon mooi en geliefd mens, omringd door haar naasten, naar haar laatste bestemming begeleid. Zij droeg een onmiskenbare kracht en een stralend licht in zich, dat ze gul deelde met iedereen om haar heen. Haar tijd op deze wereld was te kort, maar haar liefde en warmte zullen blijven voortleven in de harten van degenen die haar liefhebben.

In gedachten ben ik bij hen, en draag ik hen een hart vol warmte, troost en kracht toe – niet alleen vandaag, maar op alle dagen die nog komen. ✨💫🕯️

💫✨🕯️Vandaag wordt een buitengewoon mooi en geliefd mens, omringd door haar naasten, naar haar laatste bestemming begeleid. Zij droeg een onmiskenbare kracht en een stralend licht in zich, dat ze gul deelde met iedereen om haar heen. Haar tijd op deze wereld was te kort, maar haar liefde en warmte zullen blijven voortleven in de harten van degenen die haar liefhebben.

In gedachten ben ik bij hen, en draag ik hen een hart vol warmte, troost en kracht toe – niet alleen vandaag, maar op alle dagen die nog komen. ✨💫🕯️

Onder de maan langs kronkelende wegen van tijd en verlangen,
liepen we verloren tot de liefde ons leidde.

Elke schaduw, een les, elke traan, een brug boven een rivier,
bracht ons dichter bij het nu, bij het licht, bij elkaar – hier.
In de stilte van mijn hart, zingt mijn ziel.
Zoals de wind de vogel draagt naar het onbekende blauw, zo tilt ware liefde de ziel omhoog.

Laten we samen dansen, gewichtloos en vrij,
jouw liefde tilt mij op, jouw ogen zijn mijn thuis.
#singersongwriter #liefde #innerpeace #love

Onder de maan langs kronkelende wegen van tijd en verlangen,
liepen we verloren tot de liefde ons leidde.

Elke schaduw, een les, elke traan, een brug boven een rivier,
bracht ons dichter bij het nu, bij het licht, bij elkaar – hier.
In de stilte van mijn hart, zingt mijn ziel.
Zoals de wind de vogel draagt naar het onbekende blauw, zo tilt ware liefde de ziel omhoog.

Laten we samen dansen, gewichtloos en vrij,
jouw liefde tilt mij op, jouw ogen zijn mijn thuis.
#singersongwriter #liefde #innerpeace #love

In de schaduw van de sneeuwmaan, onder de kale takken,
liggen sporen in een dun sneeuwlaagje, verstilde voetstappen van gedachten.
Takjes en blaadjes met ijsrandjes knisperen onder mijn schoenen, breekbaar en klein,
ze lijken niets, maar toch houden ze mijn geest gevangen.

Maar dan hoor ik de stem van de wind, die fluistert in de kou,
“Laat los wat zwaar is, geef het mee aan de wolken grijs en blauw.
Kijk op, naar de lucht, waar sterren hun glans bewaren,
sluit je ogen, adem diep in, voel de rust van de maan.”

De kleine dingen, ze zijn er nog, maar nu zie ik ze helder,
niet als obstakels, maar als delen van het seizoen, zo neergelegd.
Ze zijn als rijp op een tak, vergankelijk en toch vol pracht,
niet tegen mij, maar met mij, gevormd door tijd en winterkracht.

En dus luister ik naar de wind, voel de lichte sneeuwvlokjes op mijn wangen,
ik adem diep in, laat de winter mij dragen, laat de nieuwe dag vervangen.
Kleine dingen zullen er altijd zijn, maar ik zal niet meer bevriezen…

- Simon -
#loslaten #sneeuwmaan #innerlijkerust

In de schaduw van de sneeuwmaan, onder de kale takken,
liggen sporen in een dun sneeuwlaagje, verstilde voetstappen van gedachten.
Takjes en blaadjes met ijsrandjes knisperen onder mijn schoenen, breekbaar en klein,
ze lijken niets, maar toch houden ze mijn geest gevangen.

Maar dan hoor ik de stem van de wind, die fluistert in de kou,
“Laat los wat zwaar is, geef het mee aan de wolken grijs en blauw.
Kijk op, naar de lucht, waar sterren hun glans bewaren,
sluit je ogen, adem diep in, voel de rust van de maan.”

De kleine dingen, ze zijn er nog, maar nu zie ik ze helder,
niet als obstakels, maar als delen van het seizoen, zo neergelegd.
Ze zijn als rijp op een tak, vergankelijk en toch vol pracht,
niet tegen mij, maar met mij, gevormd door tijd en winterkracht.

En dus luister ik naar de wind, voel de lichte sneeuwvlokjes op mijn wangen,
ik adem diep in, laat de winter mij dragen, laat de nieuwe dag vervangen.
Kleine dingen zullen er altijd zijn, maar ik zal niet meer bevriezen…

- Simon -
#loslaten #sneeuwmaan #innerlijkerust

Along the willow row I walked in the spring
to the sight and smell in the air I cling

And I said that was fine
The wind and I entwined

Roads go forever on
by streams and dawn

Above all the sun rides the shadows
Out from the door where it began

Now far ahead the road has gone
Where flowers rise
and waters run

In the oak woods beneath the sun I wandered in the summer
in light and the green leaves

And I thought that was best
to put down my worries to rest

But roads go forever on
by streams and dawn

Above all the sun rides the shadows
Out from the door where it began

Now far ahead the road has gone
Where flowers rise
and waters run

To the beaches of gold I came in Autumn
It was more than my desire
I lit a fire

To the pine trees upon the
highlands I climbed the winter
I sang in the sky and years went by

Now all those lands beneath the sun
the wind and whiteness of winter upon

I said that was good
Is there a larger way to follow I could

But roads go forever on
Now far ahead the road has gone
#singersongwriter #seasonspoetry #life

Along the willow row I walked in the spring
to the sight and smell in the air I cling

And I said that was fine
The wind and I entwined

Roads go forever on
by streams and dawn

Above all the sun rides the shadows
Out from the door where it began

Now far ahead the road has gone
Where flowers rise
and waters run

In the oak woods beneath the sun I wandered in the summer
in light and the green leaves

And I thought that was best
to put down my worries to rest

But roads go forever on
by streams and dawn

Above all the sun rides the shadows
Out from the door where it began

Now far ahead the road has gone
Where flowers rise
and waters run

To the beaches of gold I came in Autumn
It was more than my desire
I lit a fire

To the pine trees upon the
highlands I climbed the winter
I sang in the sky and years went by

Now all those lands beneath the sun
the wind and whiteness of winter upon

I said that was good
Is there a larger way to follow I could

But roads go forever on
Now far ahead the road has gone
#singersongwriter #seasonspoetry #life

Zo dankbaar dat jij er bent
Nu het nog kan geniet er van
Ik moet je vertellen wat ik weet
Dat ik niet zonder je kan

Je was er al die tijd al
Ookal wist ik het zelf niet eens
Maar nu je er nog bent
Je hebt mij altijd gekend

Ookal kreeg je niet alles mee
Ook jij deed wat je kon

Konden we maar voor altijd met z’n twee
Al was het even in de zon
Ik heb mijn best gedaan
Ik neem je zoals je bent
Ik kom voort uit jouwbe staan
En wens ik dit dat dit moment

Voor eeuwig was

Ik bewaar je in mijn warm hart
Ookal gaan wij straks apart
Samen lachen samen huilen
Laten ons nooit meer verwijten

Niemand
kon mij bevrijden
Dat moest ik echt zelf doen
Hetwas echt anders toen

Zo dankbaar
voorjouw aanwezigheid
Al die mooie momenten
Jij gaf kleur aan mijn tijd
In mijn hart ben je permanent
Jeblijft mijn fundament

Ook jij deed wat je kon

Konden we maar voor altijd met z’n twee
Al was het even in de zon
Ik heb mijn best gedaan
Ik neem je zoals je bent
Ik kom voort uit jouw bestaan
En nu wens ik dat dit moment

Voor eeuwig was
#singersongwriter #leven #dankbaar

Zo dankbaar dat jij er bent
Nu het nog kan geniet er van
Ik moet je vertellen wat ik weet
Dat ik niet zonder je kan

Je was er al die tijd al
Ookal wist ik het zelf niet eens
Maar nu je er nog bent
Je hebt mij altijd gekend

Ookal kreeg je niet alles mee
Ook jij deed wat je kon

Konden we maar voor altijd met z’n twee
Al was het even in de zon
Ik heb mijn best gedaan
Ik neem je zoals je bent
Ik kom voort uit jouwbe staan
En wens ik dit dat dit moment

Voor eeuwig was

Ik bewaar je in mijn warm hart
Ookal gaan wij straks apart
Samen lachen samen huilen
Laten ons nooit meer verwijten

Niemand
kon mij bevrijden
Dat moest ik echt zelf doen
Hetwas echt anders toen

Zo dankbaar
voorjouw aanwezigheid
Al die mooie momenten
Jij gaf kleur aan mijn tijd
In mijn hart ben je permanent
Jeblijft mijn fundament

Ook jij deed wat je kon

Konden we maar voor altijd met z’n twee
Al was het even in de zon
Ik heb mijn best gedaan
Ik neem je zoals je bent
Ik kom voort uit jouw bestaan
En nu wens ik dat dit moment

Voor eeuwig was
#singersongwriter #leven #dankbaar

Ik wil niets missen, niets van jou
Niet hoe je zorgde, zo trouw
Ik wil niets missen van wat we deelden
Niet hoe we samen al die tijd speelden
Ik wil niets missen van je mooie gezicht
Niet je omhelzing, zo warm en licht

Ik wil niets missen, hand in hand
Niet hoe ik gewoon jouw man ben

Ik wil niets missen van je stem zo zacht
Of dat ik wist, jij koos mij met kracht
Ik wil niets missen van je geur in je haar
Of hoe je voelde wanneer
ik je nodig had daar
Ik wil niets missen
van de zorg die we deelden
En hoe we beiden altijd op elkaar vertrouwden

Ik wil niets missen
van je aanraking op mijn huid
Ik wil alleen
maar je liefde,
zonder ruis.
#liefde #singersongwriter

Ik wil niets missen, niets van jou
Niet hoe je zorgde, zo trouw
Ik wil niets missen van wat we deelden
Niet hoe we samen al die tijd speelden
Ik wil niets missen van je mooie gezicht
Niet je omhelzing, zo warm en licht

Ik wil niets missen, hand in hand
Niet hoe ik gewoon jouw man ben

Ik wil niets missen van je stem zo zacht
Of dat ik wist, jij koos mij met kracht
Ik wil niets missen van je geur in je haar
Of hoe je voelde wanneer
ik je nodig had daar
Ik wil niets missen
van de zorg die we deelden
En hoe we beiden altijd op elkaar vertrouwden

Ik wil niets missen
van je aanraking op mijn huid
Ik wil alleen
maar je liefde,
zonder ruis.
#liefde #singersongwriter

✨ 🎭Dankbaar dat ik de muziek mocht schrijven voor de musical Robin Hood @uponadreamcreations. Wat een ervaring om te zien hoe de muziek tot leven komt dankzij een geweldige cast @musicalrobinhood – schitterende solo’s en prachtig ensemble werk! 🙌 En dan die samenwerking met het technische team van de @stadsgehoorzaalvlaardingen … in korte tijd perfect op elkaar afgestemd. Dank voor jullie flexibiliteit, gastvrijheid en kwaliteit. Nb. Deze foto vat het moment van opperste concentratie prachtig samen. 🎶 #RobinHoodMusical #MuziekTotLeven #Trots #Teamwork #Stadsgehoorzaal

✨ 🎭Dankbaar dat ik de muziek mocht schrijven voor de musical Robin Hood @uponadreamcreations. Wat een ervaring om te zien hoe de muziek tot leven komt dankzij een geweldige cast @musicalrobinhood – schitterende solo’s en prachtig ensemble werk! 🙌 En dan die samenwerking met het technische team van de @stadsgehoorzaalvlaardingen … in korte tijd perfect op elkaar afgestemd. Dank voor jullie flexibiliteit, gastvrijheid en kwaliteit. Nb. Deze foto vat het moment van opperste concentratie prachtig samen. 🎶 #RobinHoodMusical #MuziekTotLeven #Trots #Teamwork #Stadsgehoorzaal

“A smile is a simple curve that sets everything straight, a quiet reminder of the beauty in life’s smallest moments.”
#singersongwriter #smile #hapiness #love

“A smile is a simple curve that sets everything straight, a quiet reminder of the beauty in life’s smallest moments.”
#singersongwriter #smile #hapiness #love

✨ Nieuw! Mijn nieuwste song is nu uit! 🎶 Een ode aan de speciale band tussen ouder en kind, vol emotie en herkenbare momenten. Koester de tijd die je hebt, want het is kostbaar. 💖 Link in bio! 🎧 #NieuweMuziek #SingerSongwriter #ouders #KoesterDeMomenten #ouderworden #liefde #leven

✨ Nieuw! Mijn nieuwste song is nu uit! 🎶 Een ode aan de speciale band tussen ouder en kind, vol emotie en herkenbare momenten. Koester de tijd die je hebt, want het is kostbaar. 💖 Link in bio! 🎧 #NieuweMuziek #SingerSongwriter #ouders #KoesterDeMomenten #ouderworden #liefde #leven

Het besef dat onze ouders niet voor altijd bij ons zullen zijn, sluipt stilletjes binnen. Ze worden ouder, kwetsbaarder, en ineens voelt tijd zo kostbaar. Het is raar en pijnlijk om te beseffen dat ze ooit los zullen laten, zoals zij ons loslieten om onze eigen weg te gaan. Ze stonden altijd op de achtergrond, met een liefdevolle blik die je draagt.

Dit liedje schreef ik een tijdje terug, over een afscheid dat ooit zal komen, hopelijk pas over eeuwen. Maar voor sommigen, weet ik, plotseling en onverwachts en onvoorbereid 🌿❤️ #Kwetsbaarheid #OuderWorden #Liefde #Leven #ouders #detijdvliegtvoorbij

Het besef dat onze ouders niet voor altijd bij ons zullen zijn, sluipt stilletjes binnen. Ze worden ouder, kwetsbaarder, en ineens voelt tijd zo kostbaar. Het is raar en pijnlijk om te beseffen dat ze ooit los zullen laten, zoals zij ons loslieten om onze eigen weg te gaan. Ze stonden altijd op de achtergrond, met een liefdevolle blik die je draagt.

Dit liedje schreef ik een tijdje terug, over een afscheid dat ooit zal komen, hopelijk pas over eeuwen. Maar voor sommigen, weet ik, plotseling en onverwachts en onvoorbereid 🌿❤️ #Kwetsbaarheid #OuderWorden #Liefde #Leven #ouders #detijdvliegtvoorbij

Er was eens een eekhoorn die naar het einde van zijn tak keek.
“Wat als ik verder ga?” dacht hij, terwijl de wind zachtjes zong.
De bladeren fluisterden verhalen over verre reizen,
en de zon scheen een gouden pad tussen de bomen.

“Ga,” zei de wind, “en ontdek waar de wereld eindigt.”
De eekhoorn sprong, zijn hart kloppend als de vleugels van een vogel.
Onder hem kronkelde de rivier als een zilveren lint,
vrij en onvermoeibaar, altijd onderweg naar het onbekende.

De mieren keken op van hun werk en riepen:
“Waar ga je naartoe, eekhoorn?”
“Ik volg mijn dromen,” antwoordde de eekhoorn,
“naar de plek waar ik mezelf vind.”

De olifant hief zijn slurf en riep:
“Vergeet niet te geloven in wat je niet ziet!”
De eekhoorn lachte en dacht: “Het onzichtbare is de mooiste plek.”
De zon daalde lager en schilderde de lucht roze en oranje.

In de avond zat de eekhoorn op de top van een heuvel,
en keek naar de sterren die verschenen, één voor één.
“Mijn pad is als hun licht,” dacht hij, “altijd daar, altijd helder.”
En terwijl de nacht zijn mantel om hem heen sloeg,
sliep de eekhoorn vredig, dromend van nieuwe paden en ontdekkingen.
#followyourheart
#mypath
#dontstopbelieving

Er was eens een eekhoorn die naar het einde van zijn tak keek.
“Wat als ik verder ga?” dacht hij, terwijl de wind zachtjes zong.
De bladeren fluisterden verhalen over verre reizen,
en de zon scheen een gouden pad tussen de bomen.

“Ga,” zei de wind, “en ontdek waar de wereld eindigt.”
De eekhoorn sprong, zijn hart kloppend als de vleugels van een vogel.
Onder hem kronkelde de rivier als een zilveren lint,
vrij en onvermoeibaar, altijd onderweg naar het onbekende.

De mieren keken op van hun werk en riepen:
“Waar ga je naartoe, eekhoorn?”
“Ik volg mijn dromen,” antwoordde de eekhoorn,
“naar de plek waar ik mezelf vind.”

De olifant hief zijn slurf en riep:
“Vergeet niet te geloven in wat je niet ziet!”
De eekhoorn lachte en dacht: “Het onzichtbare is de mooiste plek.”
De zon daalde lager en schilderde de lucht roze en oranje.

In de avond zat de eekhoorn op de top van een heuvel,
en keek naar de sterren die verschenen, één voor één.
“Mijn pad is als hun licht,” dacht hij, “altijd daar, altijd helder.”
En terwijl de nacht zijn mantel om hem heen sloeg,
sliep de eekhoorn vredig, dromend van nieuwe paden en ontdekkingen.
#followyourheart
#mypath
#dontstopbelieving

.pro-gallery-wix-wrapper {display: block !important;} .pro-gallery-wix-wrapper .gallery-item-container {opacity: 1 !important; display: block !important;}

Follow me
on Instagram

bottom of page